ارزیابی تحمل به شوری روناس با دو روش کاشت با استفاده از مدل‌های تجربی

پذیرفته شده برای پوستر اصل مقاله (174.17 K)

عنوان دوره: سیزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران

غلامحسن رنجبر؛ محمدحسین بناکار

هیات علمی مرکز ملی تحقیقات شوری، یزد،

گیاهان متحمل به شوری از جمله روناس به عنوان یکی از راهکارهای بهره‌برداری از منابع آب و خاک شور مطرح می‌باشد. به منظور ارزیابی تاثیر تنش شوری بر عملکرد ریشه روناس با استفاده از برخی مدل‌های تجربی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی و با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی مرکز ملی تحقیقات شوری و به مدت سه سال انجام شد. تیمارها شامل روش‌های مختلف کاشت: بذری و قلمه‌ای و شوری‌های آب آبیاری 5/2، 7، 14 و 17 دسی‌زیمنس بر متر بودند. نتایج نشان داد که با افزایش شوری عملکرد ریشه روناس به تدریج کاهش یافت، اگرچه در روش کاشت قلمه‌ای عملکرد ریشه بیشتری نسبت به روش کاشت بذری حاصل گردید. این امر بخصوص در شوری های پایین مشهودتر بود. در شوری‌های بالا تفاوت قابل ملاحظه‌ای بین روش های مختلف کاشت وجود نداشت، لذا هر یک از دو روش می‌تواند انتخاب گردد. تفاوتی بین مدل‌های مختلف از نظر ارزیابی عملکرد نسبی محصول بر اساس شوری خاک مشاهده نشد. آستانه تحمل به شوری و شیب کاهش عملکرد ریشه بدون توجه به روش کاشت و بر اساس مدل خطی به ترتیب 4 دسی‌زیمنس بر متر و 3/2 درصد بود لذا می‌توان آن‌را در گروه گیاهان نیمه متحمل طبقه‌بندی نمود.

آستانه تحمل به شوری؛ شیب کاهش عملکرد؛ روش کاشت بذری و قلمه‌ای