تاثیر روش های کشت وآبیاری بر استقرار،کمیت وکیفیت چغندرقند در اراضی شور.

پذیرفته شده برای پوستر
عنوان دوره: سیزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران
نویسندگان
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان غربی
چکیده
روش مناسب کشت، شکل بستر کشت و مدیریت آبیاری می تواند به نحو موثری شوری خاک را در مراحل حساس رشد کنترل نماید. هدف این بررسی تاثیر شکل بستر بذر، آرایش کاشت و آبیاری در استقرار، کمیت و کیفیت چغندرقند در اراضی شور می باشد. لذا در این تحقیق چهار روش کشت در اراضی شور1- کاشت کپه ای بر روی خطوط با فواصل ردیف 60 سانتیمتری و فاصله روی خط 17 سانتیمتری (تراکم تقریبی 100 هزار بوته در هکتار) در کف کرت (شاهد) با روش آبیاری غرقابی 2- ایجاد جویچه های کم عمق 7-6 سانتیمتری بر سر پشته ها به فاصله60 سانتیمتری و کاشت 2 عدد بذربا فاصله روی خط 17 سانتیمتر (تراکم تقریبی 100 هزار بوته در هکتار) به روش آبیاری نشتی 3- کشت در کف جویچه های کم عمق (7-6 سانتیمتری) ایجاد شده در کف کرت با فاصله ردیف 60 سانتیمتر و فاصله روی خط 17 سانتیمتر (تراکم تقریبی 100 هزار بوته در هکتار) با آبیاری غرقابی و 4- کشت دو ردیف بذر با فاصله 30 سانتی متر در زیر خط داغ آب در طرفین پشته های عریض به فاصله 75 سانتیمتر. فاصله بین کپه های 25 سانتیمتر (تراکم تقریبی 100 هزار بوته در هکتار) با آبیاری نشتی، در یک طرح بلوک های کامل تصادفی با شش تکرار تحت شرایط تنش شوری 12-14 میلی موس بر سانتیمتر مطالعه شد. ارتفاع آب آبیاری بر اساس اندازه گیری رطوبت خاک در تیمارهای روش آبیاری و با در نظر گرفتن میزان آبشویی از طریق اندازه گیری میزان شوری آب زه کش محاسبه و اعمال گردید. میزان آب ورودی و خروجی در هر آبیاری به وسیله فلوم W.S.C اندازه گیری شد. نتایج جدول آنالیز واریانس برای عملکرد ریشه‌ در شرایط تنش شوری نشان داد که اختلاف معنی‌داری بین تاثیر روش های کشت وآبیاری بر عملکرد ریشه چغندرقند در اراضی با تنش شوری وجود دارد. بالاترین عملکرد ریشه به تیمارهای 2 و 4 به ترتیب با متوسط 8/15 تن درهکتار تعلق‌داشت و کمترین عملکرد مربوط به تیمار 1 با 08/5 تن در هکتار بوده‌است. نتایج جدول آنالیز واریانس برای درصد قند ناخالص نشان داد که اختلاف معنی‌داری بین روش های کشت وآبیاری بر عملکرد ریشه چغندرقند وجود ندارد.
کلیدواژه ها
 
Title
The effects of planting and irrigation methods on establishment, quality and quantity of sugar beet on saline soils
Authors
Abstract
Suitable planting method, planting bed shape and irrigation management can effectively control soil salinity over different sensitive growth stages.The objective of the present study was to evaluate the effect of seeding bed shape, planting array and irrigation on the establishment, quality and quantity of sugar beet on saline soils.The planting methods used in this study were as follows:
1- Mound planting, rows 60cm apart and seeds 17cm apart, planting density of 100000 plants/ha, flood irrigation system.
2- Creation of shallow 6-7 cm streamlets on the 60cm apart ridges and planting two seeds 17cm apart, planting density of 100000 plants/ha, furrow irrigation system.
3- Planting on the shallow streamlets bed created in the plot, rows 60cm apart and seeds 17cm apart, planting density of 100000 plants/ha, flood irrigation system.
4- Planting two 30cm apart rows of seed under the water hot line at both sides of the wide ridges, ridges 75cm apart, mounds 25cm apart, planting density of 100000 plants/ha, furrow irrigation system.
The experimental design was factorial arranged in RCB with six replications under high salinity conditions of 12-14 mmoh/cm.The height of irrigation water was calculated based on the measurement of soil moisture in the treatments of irrigation systems and taking into account the amount of water leaching through measuring the amount of drained water salinity. The inflow and outflow of water in each irrigation were calculated by WSC flume.The results of the analysis of variance for root yield in salinity conditions showed that there is significant difference between planting methods and irrigation. The greatest root yield belonged to the treatments 4 and 2 with 8 and 15 t/ha, respectively and the least yield belonged to the treatment 1 with 5.08 t/ha. he results of the analysis of variance for %impure sugar showed that there is no significant difference between planting methods and irrigation.