بررسی پایداری مقادیر مختلف علفکش متریبوزین در خاکهای با خصوصیات و سابقه مصرف متفاوت و تاثیر آن بر گیاهسوزی گیاه یولاف زراعی

پذیرفته شده برای پوستر اصل مقاله (209.85 K)

عنوان دوره: سیزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران

¹سید اسماعیل مفیدی؛ ²محمد کاظم رمضانی؛ ³مرجان دیانت؛ ³سید جواد انگجی؛ ²منصور منتظری

¹دانشجوی کارشناسی ارشد علف هرز دانشگاه،

²عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات کشاورزی کشور

³عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات

جهت مطالعه اثر خصوصیات خاک و سابقه مصرف علفکش متریبوزین بر پایداری این علفکش و اثر آن بر گیاهسوزی یولاف
زراعی، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار و در موسسه گیاهپزشکی انجام گرفت.
عامل اول توع خاک در شش سطح شامل همدان 15 سال و بدون سابقه مصرف، جیرفت 15 سال و بدون سابقه مصرف، اصفهان دو
سال و مشهد سه سال سابقه مصرف بوده و عامل دوم مقادیر علفکش متریبوزین بود.. سه ماه قبل از کشت یولاف، گلدانهای حاوی
خاکهای مذکور با مقادیر مورد نظر علفکش متریبوزن تیمار شده و هر سه روز یکبار گلدانها آبیاری گردیدند. بعد از سه ماه بذور
یولاف در گلدانها کشت و 4 هفته بعد برداشت انجام و صفات درصد وزن خشک و تر و طول دو اندام ریشه و اندام هوایی نسبت به
شاهد (عدم مصرف علفکش) اندازهگیری و نمودارهای دز-پاسخ رسم گردید. نتایج نشان داد در خاکهای مختلف افزایش مقادیر
علفکش سبب گیاهسوزی بالاتر در یولاف گردید ولی افزایش میزان رس و ماده آلی و همچنین افزایش سابقه مصرف، از شدت تاثیر
بقایای متریبوزین کاست و بالاترین و پایینترین میزان گیاهسوزی یولاف در خاکهای جیرفت بدون سابقه مصرف و همدان با 15
سال سابقه مصرف مشاهده گردید.

سابقه مصرف؛ گیاهسوزی؛ متریبوزین؛ یولاف زراعی