بررسی سازگاری کشت گونههای شبدر در اراضی شالیزاری استان گیلان
پذیرفته شده برای پوستر
عنوان دوره: سیزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران
نویسندگان
پژوهشگر مؤسسه تحقیقات برنج کشور، رشت
چکیده
جهت بررسی سازگاری و ارزیابی عملکرد علوفه گونههای شبدر بعد از برداشت برنج، تحقیقی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار طی سالهای زراعی 90-1387 در اراضی شالیزاری مؤسسه تحقیقات برنج کشور در رشت اجرا شد. تیمارهای مورد آزمایش شامل سه گونه: 1- شبدر برسیم ارقام (ونیر، الکس، ایکانتیوم و تولیدی کرج) 2- شبدر ایرانی ارقام (اقلید فارس و الشتر) 3- شبدر لاکی (رقم البرز 1) بودند. طی طول دوره رشد، صفاتی مانند ارتفاع بوته، رشد مجدد، نسبت برگ به ساقه در علوفه تر و خشک و عملکرد علوفه تر و خشک مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بالاترین عملکرد علوفه تر از شبدر برسیم، ارقام ونیر و الکس به ترتیب با میانگین 62920 و 61236 کیلوگرم در هکتار حاصل شد. بیشترین عملکرد علوفه خشک نیز متعلق به شبدر لاکی با میانگین عملکرد 5/10047 کیلوگرم در هکتار بود. شبدر ایرانی ارقام الشتر و اقلید فارس نیز کمترین عملکرد علوفه تر و خشک را به خود اختصاص دادند. براساس نتایج حاصل از این تحقیق، شبدر لاکی و شبدر برسیم (ارقام ونیر، الکس و تولیدی کرج) به دلیل دارا بودن عملکرد علوفه بالا در شرایط شالیزاری استان گیلان قابل کشت بوده و ارقام شبدر ایرانی برای کشت در شرایط آب و هوایی استان گیلان قابل توصیه نمیباشند.
کلیدواژه ها
Title
Investigation of adaptation of clover cultivars planting at paddy fields of Guilan province
Authors
Abstract
To determine the adaptability and evaluation of yield of clover forage cultivars after rice harvesting, this experiment was conducted based on the complete randomized block design with 4 replications in paddy fields at Rice Research Institute of Iran (Rasht) during 2008-2010 for two years. Experimental treatments were: 1- Berseem clover (Trifolium alexandrinum L.) cultivars including Venir, Alex, Icantium and Karaj population, 2- Iranian clover (Trifolium resupinatum L.) population including Eghlide Fars and Aleshtar, and 3- Crismson clover (Trifolium incarnatum L.) cultivars including Alborz cultivar No.1. During growth period, some traits such as germination date, plant height, regrowth rate, leaf to stem ratio in wet and dry forages and yields of wet and dry forages were studied. The results showed that the second year had maximum wet and dry forage yields (49460.0 and 7942.3 Kg.ha-1, respectively) compared to the first year (46631.0 and 6979.7 Kg.ha-1, respectively). Venir and Alex cultivars of Berseem clover had maximum wet forage yields with averages of 62920.0 and 61236.0 Kg.ha-1, respectively. The highest dry forage yield was observed for Crimson clover with average of 10047.5 Kg.ha-1. Eghlid-e- Fars and also Aleshtar population of Iranian clover had the lowest wet and dry forage yields. Based on the results of this research, Crimson clover and Venir, Alex and Karaj production cultivars of Berseem clover are recommended for planting in paddy fields of Guilan area due to high forage yields. Although, Iranian clover cultivars are not proper for planting in Guilan area weather condition.