ارزیابیمقاومت بیوتیپ مقاوم علفهرز خردلوحشی (Sinapis arvensis L.) به علفکش تریبنورونمتیل با استفاده از روش زیستسنجی بذر در پتریدیش
پذیرفته شده برای پوستر
عنوان دوره: سیزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران
نویسندگان
1دانشجوی دکتری زراعت دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان،
2عضو هئیت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
3عضو هئیت علمی دانشگاه جامع گلستان
4دانشگاه کوردوبا اسپانیا
چکیده
به منظور ارزیابی بروز مقاومت علفهرز خردلوحشی به علفکش تریبنورونمتیل، آزمایشهای زیستسنجی در پتریدیش در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار، در آزمایشگاه تحقیقات زراعی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 1391 انجام شد. تیمارها شامل 21 توده بذر خردل وحشی (20 توده مشکوک به مقاومت و یک توده حساس به علفکش) بود که در سال 91 از مزارع گندم شهرستانهای گرگان، علیآباد و آققلا استان گلستان جمعآوری گردید. آزمایشها شامل غربال اولیه تودههای جمعآوری شده با دز توصیه شده علفکش در گلخانه و تعیین درجه مقاومت تودههای مقاوم در آزمایشگاه با استفاده از آزمون زیستسنجی بذر در پتریدیش بود. در این آزمایشها درصد طول ریشهچه تودهها نسبت به شاهد (آب مقطر)، هفت روز پس از اعمال تیمار علفکش به بذور جوانهزده سنجیده شد.نتایج نشان داد که 4 توده Al S3، Ag S1، G S2 و 108-1S با دارا بودن EC50 بیش از 50% نسبت به تیمار شاهد از خود مقاومت نشان دادند. درجه مقاومت محاسبه شده برای تودهها برابر 24/4- 14/7- 83/1 و 12/3 به ترتیب برای Al S3، Ag S1، G S2 و 108-1S بود.
کلیدواژه ها
Title
Investigating resistance of resistant biotypes of wild mustard (Sinapis arvensis L.) to tribenuron-methyl using bioassay in petri dish
Authors
Abstract
In order to evaluate the resistance of wild mustard (Sinapis arvensis L.) to tribenuron-methyl herbicide, seed bioassay experiments were performed at research agronomy laboratory of Gorgan university of agricultural science and natural resource, Iran in 2013. The type of design was completely randomized design, with four replications per treatment. Treatments included twenty one Sinapis arvensis biotypes were collected from 3 cities of Golestan province including Gorgan, Aliabad, Agh'ghala, along with a susceptible biotype, from regions with no chemical control record. The study was carried out in two steps including screening wild mustard biotypes with discriminating dose in greenhouse and seed bioassay experiment in Petri dish. In the screening test with discriminating dose, 4 biotypes were determined as a suspected resistant including, Al S3, Ag S1, G S2 and 108-1S. For this 4 biotypes root length (% of control) in petri dish, 7 days after herbicide application was used as a plant growth index. According to the seed bioassay test, the effective dose values of Al S3, Ag S1, G S2 and 108-1S and susceptible biotypes were 26.6, 43.01, 6.17, 10.51and 3.37