بعضی پارامترهای تاثیرگذار در بکارگیری روش های خاک ورزی حفاظتی

پذیرفته شده برای پوستر

عنوان دوره: سیزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران

هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گلستان، محقق مرکز تحقیقات کشاورزی ومنابع طبیعی گلستان

عوامل محدود کننده برای استقرار بذر در خاک، جوانه زنی و سبز شدن بذر و رشد مناسب گیاه تابعی از منابع اصلی تولید یعنی خاک و آب بوده و انتخاب نوع و روش خاک ورزی باعث پایدار ماندن این منابع برای کشاورزی می گردد به همین منظور در یک مزرعه با بقایای سویا سه روش خاک ورزی مطالعه گردید. پروژه درقالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تیمار و چهار تکرار برای کاشت گندم اجرا گردید. تیمارهای درنظر گرفته شده به این ترتیب بودند. T1: بی خاک ورزی با خطی کار، T2: خاک ورزی با خاک ورز مرکب، T3: خاک ورزی مرسوم. نتایج نشان داد که بی خاک ورزی با خطی کار بیشترین ظرفیت مزرعه ای کل یعنی 76/0 هکتار در ساعت بدون برگردان کردن بقایای گیاهی را داشت وخاک ورز مرکب در حدود 50 درصد بقایا را با خاک مخلوط کرده بود. مقدار ماده آلی برای بی خاک ورزی و خاک ورزی مرسوم به ترتیب 85/1 و 95/1 درصد و تنفس میکروبی با بیشترین مقدار برای بی خاک ورزی 0098/0( روز گرم / CO2 میلی گرم) اندازه گیری شد. مقدار عملکرد گندم در بی خاک ورزی با 4468 کیلوگرم در هکتار نسبت به تیمارهای دیگر بدون اختلاف معنی دار برتری داشت. شاخص های انرژی بهتر یعنی راندمان انرژی08/6 ، بهره دهی انرژی 39/0 Kg/Mj، شدت انرژی 55/2 Mj/Kg و افزوده خالص انرژی همراه با بیشترین عملکرد در روش بی خاک ورزی با خطی کار بدست آمد.

انرژی؛ خاک ورزی حفاظتی؛ ظرفیت مزرعه ای؛ گندم