ارزﻳﺎﺑﻲ ﺑﺮﺧﻲ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت زراﻋﻲ و ﻓﻴﺘﻮﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ در ﺗﻮده ﻫﺎی ﺑﻮﻣﻲ ﺷﻨﺒﻠﻴﻠﻪ ( Trigonella foenum-graecum )

پذیرفته شده برای پوستر
عنوان دوره: سیزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران
نویسندگان
1دانش آموخته دکترای اکولوژی گیاهان زراعی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
2استاد اکولوژی گیاهان زراعی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
چکیده
عملکرد گیاه زراعی تابعی از اثر متقابل عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی است. این پژوهش با هدف ارزیابی برخی خصوصیات
زراعی، دارویی و شناسایی و معرفی توده های برتر شنبلیله جهت مطالعات تکمیلی انجام شد. بدین منظور ژرم پلاسم 33 توده بومی
شنبلیله جمع آوری شده از نقاط مختلف ایران، در گلخانه پژوهشکده گیاهان دارویی، در قالب طرح آماری کاملا تصادفی در 4 تکرار
مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاکی از اختلاف بارز بین توده ها برای عملکرد و برخی صفات زراعی بود که نشان دهنده تنوع
48 گرم در بوته) و توده های بیرجند ،خوی و ماکو به لحاظ / ژنتیکی مناسب در این ژرم پلاسم ها می باشد. توده پلدشت (با 9
43 سانتی متر و عملکرد / عملکرد دانه در بوته نسبت به سایر توده ها عملکرد بهتری داشتند. توده اراک به لحاظ ارتفاع بوته با 2
0/ 165 گرم در بوته واجد بالاترین پتانسیل جهت تولید علوفه نسبت به سایر توده ها بود. همچنین توده اراک 1 با 271 / زیست توده 9
درصد تریگونلین به لحاظ ماده موثره نسبت به سایر توده ها برتری نشان داد. در مجموع بر اساس این پژوهش بنظر می رسد که توده
اراک به لحاظ تولید علوفه و غلظت ماده موثره و توده پلدشت به لحاظ عملکرد دانه از ظرفیت های ژنتیکی مناسبی جهت استفاده در برنامه های اصلاحی برخوردار می باشند.
کلیدواژه ها
 
Title
Evaluation of Some Selected Agronomic and phytochemical traits in fenugreek (Trigonella foenumgraecum L.) population.
Authors
Abstract
The seeds of Thirty-three fenugreek populations collected from the main cultivation areas of Iran were
analyzed to determine the genetic and environmental attributes in phytomedical and agronomic
characteristics of native fenugreek. Experimental design was a complete randomized design (RCD) with four
replications during 2011-2012. Our results indicated that there was a big diversity among native fenugreek
populations in regard to genetic, agronomic and secondary metabolites. Population Poldasht (17) was the
superior one in regard to seed yield 48.89gr and harvest index of 43.12. However, the populations Makoo
(18), Birjand (21) and khoy (15) had the best performance in regard to thousand seed yield. The population
number Arak1 (10) was the highest plant 43/21 cm with the heaviest mean biomass. It also had the highest
trigonelline 0/271 percentage among other native populations. It could be concluded that there are sufficient
genetic diversity for trigonelline and the other related traits in the studied fenugreek populations. The results
indicated that the Arak1 (10) and Poldasht (17) population are potentially promising lines for further studies
to be introduced as high yielding cultivars for forage and secondary metabolites (trigonelline).
Keywords
genetic diversity, Fenugreek population, Trigonelline, Yield