تاثیر تغذیه بوتههای مادری چغندرقند بر ویژگیهای کیفی بذر چغندرقند
پذیرفته شده برای پوستر
عنوان دوره: سیزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران
نویسندگان
1کارشناس ارشد زراعت موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند کرج
2کارشناسی ارشد زراعت اداره اصلاح و تهیه بذر چغندرقند اردبیل
3کارﺷﻨﺎس اداره اﺻﻼح و ﺗﻬﻴﻪ ﺑﺬر ﭼﻐﻨﺪرﻗﻨﺪ اردﺑﻴﻞ
4ﻋﻀﻮ ﻫﻴﺌﺖ ﻋﻠﻤﻲ داﻧﺸﮕﺪه ﻛﺸﺎورزی و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻲ داﻧﺸﮕﺎه ﻣﺤﻘﻖ اردبیل
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی تاثیر تغذیه بوتههای مادری چغندرقند روی ویژگیهای کیفی بذر چغندرقند رقم شیرین به مدت دو سال
در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل انجام شد. آزمایش بصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار
اﺟﺮا ﮔﺮدﻳﺪ. ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎی آزﻣﺎﻳﺶ ﺷﺎﻣﻞ ﻫﺸﺖ ﺗﻴﻤﺎر: ﺷﺎﻫﺪ(ﺑﺪون ﻣﺼﺮف ﻋﻨﺎﺻﺮ رﻳﺰمغذی ی)(2) آﻫﻦ (Fe، (3 ﻣﻨﮕﻨﺰ Mn،
اﺟﺮا ﮔﺮدﻳﺪ. ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎی آزﻣﺎﻳﺶ ﺷﺎﻣﻞ ﻫﺸﺖ ﺗﻴﻤﺎر: ﺷﺎﻫﺪ )ﺑﺪون ﻣﺼﺮف ﻋﻨﺎﺻﺮ رﻳﺰﻣﻐﺬی(، آﻫﻦ Fe، )3 ﻣﻨﮕﻨﺰ Mn، )4 ﺑﻮر B، )5 آﻫﻦ، ﺑﻮر و ﻣﻨﮕﻨﺰ ﺑﻮدﻧﺪ. ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﺧﺎک، ﺧﺎک ﻣﺰرﻋﻪ ﻣﻮرد آزﻣﺎﻳﺶ دارای واﻛﻨﺶ ﺧﺎک 7/62 – 7/80، ﻛﺮﺑﻦ آﻟﻲ 0/53 – 0/49 درﺻﺪ و ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﻧﻴﺘﺮوژن ﻛﻞ، ﻓﺴﻔﺮ و ﭘﺘﺎﺳﻴﻢ ﻗﺎﺑﻞ ﺟﺬب آن ﻧﻴﺰ در ﺣﺪ ﻣﻄﻠﻮب ارزﻳﺎﺑﻲ ﻣﻲﺷﻮد. ارزﻳﺎﺑﻲ ﻗﻮهﻧﺎﻣﻴﻪ و ﻣﻮﻟﻔﻪﻫﺎی ﺟﻮاﻧﻪزﻧﻲ )ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﺟﻮاﻧﻪزﻧﻲ، ﺳﺮﻋﺖ و ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲ ﺟﻮاﻧﻪزﻧﻲ(، ﻃﻮل رﻳﺸﻪﭼﻪ و ﻃﻮل ﻫﻴﭙﻮﻛﻮﺗﻴﻞ در آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎه اداره اﺻﻼح و ﺗﻬﻴﻪ ﺑﺬر ﭼﻐﻨﺪرﻗﻨﺪ اردﺑﻴﻞ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ آزﻣﺎﻳﺶ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮ درﺻﺪ ﭘﻮﻛﻲ، درﺻﺪ ﺑﺬر اﺳﺘﺎﻧﺪارد، درﺻﺪ ﺟﻮاﻧﻪزﻧﻲ، ﺳﺮﻋﺖ ﺟﻮاﻧﻪزﻧﻲ، ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲﺟﻮاﻧﻪزﻧﻲ، ﻃﻮل رﻳﺸﻪﭼﻪ و ﻃﻮل ﻫﻴﭙﻮﻛﻮﺗﻴﻞ در ﺳﻄﺢ ﻳﻚ درﺻﺪ ﻣﻌﻨﻲدار ﺑﻮد. ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺻﻔﺎت ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﻛﻲ از آن ﺑﻮد ﻛﻪ ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ درﺻﺪ ﭘﻮﻛﻲ و ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ درﺻﺪ ﺑﺬر اﺳﺘﺎﻧﺪارد در ﺗﻴﻤﺎر ﻣﺼﺮف ﺑﻮر ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪ و از ﻧﻈﺮ ﻣﻮﻟﻔﻪﻫﺎی ﺟﻮاﻧﻪزﻧﻲ ﻧﻴﺰ، ﺗﻴﻤﺎر ﺑﻮر ﺑﺎ 95/83 درﺻﺪ ﺟﻮاﻧﻪزﻧﻲ، 0/018 در ﺳﺎﻋﺖ ﺳﺮﻋﺖ ﺟﻮاﻧﻪزﻧﻲ و 79/55 ﺳﺎﻋﺖ ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲﺟﻮاﻧﻪزﻧﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎی دﻳﮕﺮ ﺑﺮﺗﺮی داﺷﺖ. ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻃﻮل رﻳﺸﻪﭼﻪ و ﻃﻮل ﻫﻴﭙﻮﻛﻮﺗﻴﻞ ﺑﺎ ﻣﺼﺮف ﻋﻨﺼﺮ آﻫﻦ ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺮدﻳﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﺼﺮف ﻋﻨﺎﺻﺮ رﻳﺰﻣﻐﺬی ﺑﻪ وﻳﮋه ﺑﻮر و آﻫﻦ، ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺑﺬر ﭼﻐﻨﺪرﻗﻨﺪ ﺑﻬﺒﻮد ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ.
در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل انجام شد. آزمایش بصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار
اﺟﺮا ﮔﺮدﻳﺪ. ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎی آزﻣﺎﻳﺶ ﺷﺎﻣﻞ ﻫﺸﺖ ﺗﻴﻤﺎر: ﺷﺎﻫﺪ(ﺑﺪون ﻣﺼﺮف ﻋﻨﺎﺻﺮ رﻳﺰمغذی ی)(2) آﻫﻦ (Fe، (3 ﻣﻨﮕﻨﺰ Mn،
اﺟﺮا ﮔﺮدﻳﺪ. ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎی آزﻣﺎﻳﺶ ﺷﺎﻣﻞ ﻫﺸﺖ ﺗﻴﻤﺎر: ﺷﺎﻫﺪ )ﺑﺪون ﻣﺼﺮف ﻋﻨﺎﺻﺮ رﻳﺰﻣﻐﺬی(، آﻫﻦ Fe، )3 ﻣﻨﮕﻨﺰ Mn، )4 ﺑﻮر B، )5 آﻫﻦ، ﺑﻮر و ﻣﻨﮕﻨﺰ ﺑﻮدﻧﺪ. ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﺧﺎک، ﺧﺎک ﻣﺰرﻋﻪ ﻣﻮرد آزﻣﺎﻳﺶ دارای واﻛﻨﺶ ﺧﺎک 7/62 – 7/80، ﻛﺮﺑﻦ آﻟﻲ 0/53 – 0/49 درﺻﺪ و ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﻧﻴﺘﺮوژن ﻛﻞ، ﻓﺴﻔﺮ و ﭘﺘﺎﺳﻴﻢ ﻗﺎﺑﻞ ﺟﺬب آن ﻧﻴﺰ در ﺣﺪ ﻣﻄﻠﻮب ارزﻳﺎﺑﻲ ﻣﻲﺷﻮد. ارزﻳﺎﺑﻲ ﻗﻮهﻧﺎﻣﻴﻪ و ﻣﻮﻟﻔﻪﻫﺎی ﺟﻮاﻧﻪزﻧﻲ )ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﺟﻮاﻧﻪزﻧﻲ، ﺳﺮﻋﺖ و ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲ ﺟﻮاﻧﻪزﻧﻲ(، ﻃﻮل رﻳﺸﻪﭼﻪ و ﻃﻮل ﻫﻴﭙﻮﻛﻮﺗﻴﻞ در آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎه اداره اﺻﻼح و ﺗﻬﻴﻪ ﺑﺬر ﭼﻐﻨﺪرﻗﻨﺪ اردﺑﻴﻞ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ آزﻣﺎﻳﺶ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮ درﺻﺪ ﭘﻮﻛﻲ، درﺻﺪ ﺑﺬر اﺳﺘﺎﻧﺪارد، درﺻﺪ ﺟﻮاﻧﻪزﻧﻲ، ﺳﺮﻋﺖ ﺟﻮاﻧﻪزﻧﻲ، ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲﺟﻮاﻧﻪزﻧﻲ، ﻃﻮل رﻳﺸﻪﭼﻪ و ﻃﻮل ﻫﻴﭙﻮﻛﻮﺗﻴﻞ در ﺳﻄﺢ ﻳﻚ درﺻﺪ ﻣﻌﻨﻲدار ﺑﻮد. ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺻﻔﺎت ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﻛﻲ از آن ﺑﻮد ﻛﻪ ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ درﺻﺪ ﭘﻮﻛﻲ و ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ درﺻﺪ ﺑﺬر اﺳﺘﺎﻧﺪارد در ﺗﻴﻤﺎر ﻣﺼﺮف ﺑﻮر ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪ و از ﻧﻈﺮ ﻣﻮﻟﻔﻪﻫﺎی ﺟﻮاﻧﻪزﻧﻲ ﻧﻴﺰ، ﺗﻴﻤﺎر ﺑﻮر ﺑﺎ 95/83 درﺻﺪ ﺟﻮاﻧﻪزﻧﻲ، 0/018 در ﺳﺎﻋﺖ ﺳﺮﻋﺖ ﺟﻮاﻧﻪزﻧﻲ و 79/55 ﺳﺎﻋﺖ ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲﺟﻮاﻧﻪزﻧﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎی دﻳﮕﺮ ﺑﺮﺗﺮی داﺷﺖ. ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻃﻮل رﻳﺸﻪﭼﻪ و ﻃﻮل ﻫﻴﭙﻮﻛﻮﺗﻴﻞ ﺑﺎ ﻣﺼﺮف ﻋﻨﺼﺮ آﻫﻦ ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺮدﻳﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﺼﺮف ﻋﻨﺎﺻﺮ رﻳﺰﻣﻐﺬی ﺑﻪ وﻳﮋه ﺑﻮر و آﻫﻦ، ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺑﺬر ﭼﻐﻨﺪرﻗﻨﺪ ﺑﻬﺒﻮد ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ.
کلیدواژه ها
Title
Effect of feeding condition of maternal plants on qualitative characters of sugar beet seed
Authors
Abstract
In order to study the effect of Effect of feeding condition of maternal plants on qualitative characters of sugar beet seed , the experiment was conduted in two years in Ardabil Agricultural Reserch. Soil tests results, determined prior to the establishment of experiments, indicated that The soils had a pH between 7.62 and 7.80, organic matter content between 0.49 and 0.53 percents and adequate amounts of P, N and K were available. Eight treatments including control (no-micronnutrient), applying B+Mn+Fe combination, applying them separately and applying them two-by-two were exerted on sugar beet seed plant based on a Completely Randomized Block Design with three replications and the effect of applying these elements on quantitative and qualitative seed yield were studied. Results indicated that using of microelements had significantly effect on standard seed portion (with diameters of 3.5-4.5mm), empty seed percent, germination velocity, germination percentage, germination uniformity, radicle length and shoots (hypocotyls) length of produced seeds. The results of mean comparisons showed that the highest standard seed portion and lowest empty seed percent was obtained in the applying of B. Also, in respect of germination parameters, B was best. The application of Fe increased the radicle length and shoots (hypocotyls) length of produced seeds.
Keywords
Germination parameters, micronutrients, Sugar beet seed