ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی تودههای بادرنجبویه با استفاده از نشانگرهای پروتئینی
پذیرفته شده برای پوستر
عنوان دوره: سیزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران
نویسندگان
1دانشجو بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد، تهران
2دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد، تهران
3استادیار، معاون پژوهش و فناوری مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشگاه شاهد، تهران
4استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد، تهران
چکیده
ﺑﺎدرﻧﺠﺒﻮﻳﻪ (Melissa officinalis L) ﻳﻜﻲ از ﮔﻴﺎﻫﺎن داروﻳﻲ ﻣﻬﻢ از ﺗﻴﺮه ﻧﻌﻨﺎﻋﻴﺎن ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﺪف اﺻﻠﻲ ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﻨﻮع ﭘﺮوﺗﺌﻴﻨﻲ 15 ﺗﻮده ﺑﺎدرﻧﺠﺒﻮﻳﻪ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ، ﻛﻪ از ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻛﺸﻮر ﺟﻤﻊ آوری ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺬور ﺗﻮدهﻫﺎ ﭘﺲ از ﺟﻮاﻧﻪ زﻧﻲ در اﻃﺎﻗﻚ رﺷﺪ ﺑﻪ ﮔﻠﺪان ﻣﻨﺘﻘﻞ و در ﺷﺮاﻳﻂ ﮔﻠﺨﺎﻧﻪای ﻧﮕﻬﺪاری ﺷﺪﻧﺪ. در ﻣﺮﺣﻠﻪ 6- 8 ﺑﺮﮔﻲ ﭘﺮوﺗﺌﻴﻦﻫﺎی ﺧﺎم ﺑﺮگﻫﺎ اﺳﺘﺨﺮاج و ﺑﻪ روش SDS-
PAGE ﺟﺪا ﺳﺎزی ﺷﺪﻧﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ از اﻣﺘﻴﺎزدﻫﻲ ﻧﻮارﻫﺎی ﭘﺮوﺗﺌﻴﻨﻲ، در ﻣﺠﻤﻮع 16 ﺑﺎﻧﺪ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺗﻌﺪاد ﺑﺎﻧﺪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﻮدهﻫﺎی ﻫﻴﺮ، داﻣﺎش و ﺷﻴﺮاز ﺑﺎ 14 ﺑﺎﻧﺪ ﺑﻮد و ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﺗﻌﺪاد ﺑﺎﻧﺪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﻮده ﭘﺎﻛﺎن ﺑﺎ 9 ﺑﺎﻧﺪ ﺑﻮد. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺧﻮﺷﻪ ای ﺑﻪ روش Ward ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺗﻮدهﻫﺎ در 3 ﮔﺮوه ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﮔﺮوه اول ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻮدهﻫﺎی آﻟﻤﺎن، ژاﭘﻦ و ﺗﻮدهﻫﺎی ﻫﻤﺪان، داﻣﺎش،ﻫﺮﻳﻒ و رودﺑﺎر از اﻳﺮان ﺑﻮدﻧﺪ، ﮔﺮوه دوم ﺷﺎﻣﻞ اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ، ﻣﺠﺎرﺳﺘﺎن و ﺗﻮدهﻫﺎی ﻫﻴﺮ، ﺷﻴﺮاز، ﻣﻼرد، ﻛﺮج و ﺷﻬﺮک دﻫﻜﺪه ﻛﺮج از اﻳﺮان ﺑﻮدﻧﺪ و ﮔﺮوه ﺳﻮم ﺗﻮدهﻫﺎی اﺻﻔﻬﺎن و ﭘﺎﻛﺎن ﺑﺬر ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ ﺣﺎﻛﻲ از آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮﻫﺎی ﭘﺮوﺗﺌﻴﻨﻲ ﺗﻨﻮع ژﻧﺘﻴﻜﻲ ﺧﻮﺑﻲ را ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﻨﺪ و ﻣﻲﺗﻮان از آنﻫﺎ ﺑﺮای ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ژرم ﭘﻼﺳﻢ و ﺣﻔﻆ ذﺧﺎﻳﺮ ﺗﻮارﺛﻲ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎی اﺻﻼﺣﻲ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮد.
PAGE ﺟﺪا ﺳﺎزی ﺷﺪﻧﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ از اﻣﺘﻴﺎزدﻫﻲ ﻧﻮارﻫﺎی ﭘﺮوﺗﺌﻴﻨﻲ، در ﻣﺠﻤﻮع 16 ﺑﺎﻧﺪ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺗﻌﺪاد ﺑﺎﻧﺪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﻮدهﻫﺎی ﻫﻴﺮ، داﻣﺎش و ﺷﻴﺮاز ﺑﺎ 14 ﺑﺎﻧﺪ ﺑﻮد و ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﺗﻌﺪاد ﺑﺎﻧﺪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﻮده ﭘﺎﻛﺎن ﺑﺎ 9 ﺑﺎﻧﺪ ﺑﻮد. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺧﻮﺷﻪ ای ﺑﻪ روش Ward ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺗﻮدهﻫﺎ در 3 ﮔﺮوه ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﮔﺮوه اول ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻮدهﻫﺎی آﻟﻤﺎن، ژاﭘﻦ و ﺗﻮدهﻫﺎی ﻫﻤﺪان، داﻣﺎش،ﻫﺮﻳﻒ و رودﺑﺎر از اﻳﺮان ﺑﻮدﻧﺪ، ﮔﺮوه دوم ﺷﺎﻣﻞ اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ، ﻣﺠﺎرﺳﺘﺎن و ﺗﻮدهﻫﺎی ﻫﻴﺮ، ﺷﻴﺮاز، ﻣﻼرد، ﻛﺮج و ﺷﻬﺮک دﻫﻜﺪه ﻛﺮج از اﻳﺮان ﺑﻮدﻧﺪ و ﮔﺮوه ﺳﻮم ﺗﻮدهﻫﺎی اﺻﻔﻬﺎن و ﭘﺎﻛﺎن ﺑﺬر ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ ﺣﺎﻛﻲ از آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮﻫﺎی ﭘﺮوﺗﺌﻴﻨﻲ ﺗﻨﻮع ژﻧﺘﻴﻜﻲ ﺧﻮﺑﻲ را ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﻨﺪ و ﻣﻲﺗﻮان از آنﻫﺎ ﺑﺮای ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ژرم ﭘﻼﺳﻢ و ﺣﻔﻆ ذﺧﺎﻳﺮ ﺗﻮارﺛﻲ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎی اﺻﻼﺣﻲ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮد.
کلیدواژه ها
Title
Evaluation of genetic diversity in several of Melissa accessions by using protein markers
Authors
Abstract
Melissa officinalis .L is a medicinal plant in the familyLamiaceae.The major purpose of present investigation is evaluation of genetic diversity based on leaf soluble protein in fifteen accessions of M. officinalis, which were collected from Iran and other region. The seeds after germination into the growth chamber were transferred to pots in green house. The leaf proteins were extracted and the proteins were separated using SDS-PAGE technique. The results of SDS-PAGE gels showed sixteen protein bands. The most of bonds existed in Hir, Damash, Shiraz accessionswith fourteen bonds. The less of bonds existed in the seeds of Esfahan Pakan Company with nine bonds. The cluster analysis of the 15 accessions using UPGMA-Ward method based on protein bands produced three clusters First group were included Germany, Japan and Iran (Hamedan, Damash, Harif and Roodbar accessions), second group were included Italy, Hungary and Iran (Hir, Shiraz, Malard, Karaj and town of Karaj village accessions), and finally, thirdgroup were contained Esfahan and Esfahan Pakan Company accessions.
The result of present study describes that protein markers indicated genetic diversity and they can use for management of germplasm and protection of successive stock in breeding programmes.
The result of present study describes that protein markers indicated genetic diversity and they can use for management of germplasm and protection of successive stock in breeding programmes.
Keywords
genetic diversity, leaf soluble protein, Melissa (Lemon balm), SDS-PAGE