ارزیابی شاخص های رشد سیب زمینی درشرایط کوهستانی وجلگه ای گرگان

پذیرفته شده برای پوستر

عنوان دوره: سیزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران

¹عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مازندران

²کارشناس ایستگاه تحقیقات کشاورزی قائم شهر

به منظور بررسی شاخص های رشد و روند تغییرات صفات مختلف در14 رقم سیب زمینی آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار طی سالهای 1386 ,1387 و1388 در دو منطقه کشت بهاره وکشت زمستانه به مرحله اجرا درآمد. نتایج مطالعات نشان داد، فصول کاشت در دو منطقه کاشت پاییزه و بهاره از نظر سرعت رشد محصول اختلاف قابل توجهی داشتند. بیشترین سرعت رشد محصول مربوط به کشت پاییزه برای ژنوتیپ 14- 397097 معادل 13 گرم در متر مربع در روز و برای ژنوتیپ 7-397007 در کشت بهاره به مقدار 1/20 گرم در متر مربع در روز بود. بیش ترین شاخص سطح برگ سیب زمینی در کشت بهاره به ژنوتیپ 3-397009 با 60/3 و در کشت پاییزه به ژنوتیپ 14- 396140 با 36/3 اختصاص داشت و در انتهای دوره رشد زمانی که LAI روند نزولی در پیش گرفت تفاوت بین تیمارها در کشت بهاره بیش تر مشهود بود. در نتیجه نهایی عملکرد نهایی غده ژنوتیپ 3-397009 با داشتن بالاترین عملکرد در هر دو منطقه کاشت، پاییزه (با 27003 کیلوگرم در هکتار) و بهاره(با 28446 کیلوگرم در هکتار) توانست بترتیب با 5/12 و 9/11 غده در بوته رتبه نخست را کسب کند. در ارزیابی سرعت رشد غده کاشت بهاره (شاهکوه) معادل 9/15 گرم در متر مربع در روز و برای کاشت پاییزه (گرگان) معادل 2/12 گرم در متر مربع در روز بوده است. نتایج مطالعه حاضر نیز تایید می کند که ژنوتیپ7-397009 با دارا بودن شاخص سطح برگ مطلوب و سرعت رشد محصول بیشتر، توانست با ذخیره سازی بیشتر و تولید ماده خشک بالاتر عملکرد اقتصادی بالای این ژنوتیپ را توجیه بکند.

رشد غده؛ سطح برگ؛ شاخص رشد؛ عملکرد ‌