اثرمصرف کود سیلیسیوم بر انتقال مجدد ماده خشک و عملکرد دانه ژنوتیپهای اصلاح شده برنج
پذیرفته شده برای پوستر
عنوان دوره: سیزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران
نویسندگان
1داﻧﺸﺠﻮی ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ارﺷﺪ داﻧﺸﻜﺪه ﻋﻠﻮم ﻛﺸﺎورزی داﻧﺸﮕﺎه ﮔﻴﻼن
2داﻧﺸﻴﺎر داﻧﺸﻜﺪه ﻋﻠﻮم ﻛﺸﺎورزی داﻧﺸﮕﺎه ﮔﻴﻼن
3اﺳﺘﺎدﻳﺎر داﻧﺸﻜﺪه ﻋﻠﻮم ﻛﺸﺎورزی داﻧﺸﮕﺎه ﮔﻴﻼن
چکیده
ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻣﺼﺮف ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﻛﻮد ﺳﻴﻠﻴﺴﻴﻮم ﺑﺮ اﻧﺘﻘﺎل ﻣﺠﺪد ﻣﺎده ﺧﺸﻚ و ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ ارﻗﺎم اﺻﻼح ﺷﺪه ﺑﺮﻧﺞ، آزﻣﺎﻳﺸﻲ در ﺑﻬﺎر ﺳﺎل 1392 در ﻣﺰرﻋﻪ ﭘﮋوﻫﺸﻲ داﻧﺸﻜﺪه ﻛﺸﺎورزی داﻧﺸﮕﺎه ﮔﻴﻼن ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻛﺮتﻫﺎی ﺧﺮد ﺷﺪه در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﺑﻠﻮکﻫﺎی ﻛﺎﻣﻞ ﺗﺼﺎدﻓﻲ در ﺳﻪ ﺗﻜﺮار ﺑﺎ ﺳﻪ ﺳﻄﺢ ﻛﻮد ﺳﻴﻠﻴﺴﻴﻮم )ﺻﻔﺮ، 100 و 200ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم در ﻫﻜﺘﺎر( و ﺷﺶ رﻗﻢ ﺑﺮﻧﺞ )ﺧﺰر، ﮔﻮﻫﺮ، ﺳﭙﻴﺪرود،درﻓﻚ، دﻳﻠﻢ و ﻛﺎدوس( اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ارﻗﺎم ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮﻧﺞ ﺑﺮای ﺻﻔﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻧﺘﻘﺎل ﻣﺠﺪد و ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ اﺧﺘﻼف ﻣﻌﻨﻲداری وﺟﻮد داﺷﺖ. ﺑﻴﻦ ﺳﻄﻮح ﻛﻮد ﺳﻴﻠﻴﺴﻴﻮم ﻧﻴﺰ ﺑﺮای اﻳﻦ ﺻﻔﺎت ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ اﺧﺘﻼف ﻣﻌﻨﻲداری وﺟﻮد داﺷﺖ، اﻣﺎ اﺛﺮ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺑﻴﻦ ﺳﻄﻮح ﻛﻮد ﺳﻴﻠﺴﻴﻮم و ارﻗﺎم ﺑﺮﻧﺞ ﺑﺮ ﻣﻮﻟﻔﻪﻫﺎی اﻧﺘﻘﺎل ﻣﺠﺪد و ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ ﻏﻴﺮ ﻣﻌﻨﻲدار ﺑﻮد. ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻘﺪار اﻧﺘﻘﺎل ﻣﺠﺪد ﻣﺎده ﺧﺸﻚ در رﻗﻢ ﺧﺰر )419/5 ﮔﺮم در ﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ (ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ. ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻴﺰان اﻧﺘﻘﺎل ﻣﺠﺪد و ﻛﺎراﻳﻲ اﻧﺘﻘﺎل ﻣﺠﺪد ﻣﺎده ﺧﺸﻚ در ﺗﻴﻤﺎر 200 ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم در ﻫﻜﺘﺎر ﻛﻮد ﺳﻴﻠﻴﺴﻴﻮم )ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ 440/5 ﮔﺮم در ﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ و36/5 درﺻﺪ( ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ. ﻣﻴﺰان ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ در ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎی ﺻﻔﺮ، 100 و 200 ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﺳﻴﻠﻴﺴﻴﻮم در ﻫﻜﺘﺎر ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ 5382 ،5490 و 5590 ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم در ﻫﻜﺘﺎر ﺑﻮد. در ﺑﻴﻦ ارﻗﺎم ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮﻧﺞ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ در رﻗﻢ ﮔﻮﻫﺮ )6006 ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم در ﻫﻜﺘﺎر( ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻓﺘﻮﺳﻨﺘﺰ ﺟﺎری ﻧﻘﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮی در ﭘﺮ ﺷﺪن داﻧﻪ اﻳﻦ رﻗﻢ داﺷﺖ. ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ ﻣﺼﺮف ﻛﻮد ﺳﻴﻠﻴﺴﻴﻮم )200 ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم در ﻫﻜﺘﺎر( ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻮﻟﻔﻪﻫﺎی اﻧﺘﻘﺎل ﻣﺠﺪد و اﻓﺰاﻳﺶ ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ در ارﻗﺎم اﺻﻼح ﺷﺪه ﻣﻲﮔﺮدد.
کلیدواژه ها
Title
Effect of silicon fertilizer levels on dry matter remobilization and grain yield in rice cultivars
Authors
Abstract
In order to investigate the effect of the amount of silicon fertilizer on dry matter remobilization in improved cultivars, a field experiment was laid out in research farm of the faculty of agriculture of Guilan University in split plot with random complete block design in three repetition with three levels of silicon fertilizer (0, 100 and 200 kg.ha-1) and six cultivars of rice (khazar, Gohar, Sepidroud, Dorfak, Deylam and Kadous). Results showed that different between cultivars and silica fertilizer levels for remobilization dry matter and grain yield was significant, but intraction between cultivars and fertilizer levels was not significant. Maximum remobilization was observed in Khazar (419.5 g.m-2). Maximum remobilization and remobilization efficiency was observed in 200 kgSi.ha-1 treatment (440.5kg.ha-1 and 36.5 percent). Grain yield in 0, 100 and 200 khSi.ha-1 was 5382.59, 5490.83 and 5590.78 kg.ha-1, respectively). Between cultivars maximum grain yield was observed in Gohar (6006 kg.ha-1), results indicate that current photosynthesis have higher portion of grain filling in this cultivar. Overall it seems that higher level of silica fertilizer (200 kg.ha-1) consumption caused to increase in remobilization component and grain yield in improved rice cultivars.
Keywords
Remobilization, Rice and Silicon