بررسی اثر تیمارهای تلفیق بر جذب نیتروژن باقیمانده از زراعت چغندر قند بر رشد و عملکرد گندم نان در تناوب

پذیرفته شده برای پوستر
عنوان دوره: سیزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران
نویسندگان
1دانشجوی کارشناسی ارشد اگرواکولو‍ژی دانشگاه شهرکرد
2استادبار گروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد
3دانشیار گروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد
چکیده
استفاده بی رویه از کودهای شیمیایی در محصولات زراعی سبب پیامدهای مهم اکولوژیکی و زیست محیطی در کشاورزی است. استفاده از کودهای سبز و مدیریت معدنی شدن مواد غذایی موجود در آنها می تواند در کاهش مصرف این کودها یک عامل مهم و کلیدی باشد. به منظور بررسی اثر نیتروژن باقیمانده از کودهای سبز مورد استفاده در زراعت چغندرقند بر شاخص‌های رشدی و عملکرد گندم نان آزمایشی در سال زراعی 92-1391 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد انجام شد. 11 تیمار کود سبز تلفیقی که قبل از آن به کشت چغندر اختصاص یافته بود به عنوان عامل اول و استفاده از کود سرک و عدم استفاده از آن به عنوان عامل دوم در نظر گرفته شدند. نتایج تجزیه واریانس و مقایسات میانگین داده‌ها نشان داد که تیمارهای نخود فرنگی باغی 1، خلر + 50 کیلوگرم نیتروژن، نخود فرنگی باغی توده محلی بهترین و تیمارهای شاهد (عدم مصرف کود) و خلر + 100 کیلوگرم نیتروژن ضعیف ترین تیمارهای اعمال شده بودند. در برخی تیمارهای مورد استفاده سرعت رشد محصول روند افزایشی بیشتری داشت که نشانگر تداوم معدنی شدن نیتروژن می‌باشد. نتایج سرعت رشد نسبی نیز نشان دادکه در این تیمارها روند کاهشی سرعت رشد نسبی در مقایسه با سایر تیمارها دیرتر آغاز می‌گردد.
کلیدواژه ها
 
Title
Evaluation of integrated application on residual N absorption of wheat succeeded with sugar beet
Authors
Abstract
The overuse of chemical fertilizers can result in adverse ecological and environmental consequences in agriculture use of green manure and mineralization management of nutrients existing in them can play a key role in lowering amount of fertilizers. In order to study the effect of the nitrogen remaining from the green manure used in sugar beet cultivation on the growth index and the wheat yield in 2012, a 3 replicated factorial trial based on a randomized complete block design was carried out in shahrekord university. 11 treatments of integrated green manure previously allocated to sugar beet cultivation were considered as the first /factor and the use of dressing fertilizer considered as the second factor. Analysis of variance indicated that peas manure, lathyrus + 50 kg nitrogen were the best and no fertilizer application (control) and lathyrus + 100 kg nitrogen were the weakest treatments applied. In some treatments crop growth rate (CGR) experienced a more increment trend which indicated the continuation of nitrogen mineralization. The results of the relative growth rate (RGR) showed decreasing trend in these treatments starts later than other treatments.