بررسی پتانسیل آللوپاتیک مقادیر متفاوت بقایای گندم بر رشد و عملکرد پنج رقم گندم

پذیرفته شده برای پوستر

عنوان دوره: سیزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران

¹دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز

²استادیار زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز

اگرچه به خوبی مشخص شده است که بقایای گندم دارای پتانسیل آللوپاتیک بر رشد گندم است، ولی مطالعات در مورد پاسخ ارقام به این اثرات کاهنده اندک است. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر مقادیر متفاوت بقایای گندم (صفر، 5/2، 5 و 10 گرم بر کیلوگرم خاک) بر سبز شدن، رشد، عملکرد و اجزای عملکرد پنج رقم گندم (چمران، شیراز، مرودشت، روشن و نیک نژاد) در سال 1392 در دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز طراحی و اجرا شد. نتایج نشان داد که حضور و افزایش بقایا سبب کاهش معنی دار درصد سبز شدن، روز تا سبز شدن، ارتفاع بوته، ماده خشک، عملکرد دانه، تعداد دانه در سنبله هر پنج رقم گندم گردید، با این وجود پاسخ ارقام مختلف به حضور و مقادیر بقایا متفاوت بود. بیشترین و کمترین رشد و عملکرد گندم به ترتیب از تیمارهای بدون بقایا و مقدار 10 گرم در کیلوگرم خاک به دست آمد. ارقام گندم نیز از نظر حساسیت به بقایا یکسان نبوده و ارقام نیک نژاد و شیراز به ترتیب دارای بیشترین و کمترین حساسیت بودند.

آللوکمیکال؛ روز تا سبز شدن؛ سرعت سبز شدن