تأثیر اسیدیته بر هم کاهی یون آهن (III) در کارایی علف کش نیکوسولفورون
پذیرفته شده برای پوستر
عنوان دوره: سیزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران
نویسندگان
1دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد،
2دانشگاه آروس دانمارک
چکیده
هم کاهی املاح محلول در کارایی نیکوسولفورون روی سوروف و گاوپنبه به صورت Fe3+>>Ca2+≥Mg2+ در آزمایش اولیه مشاهده شد. افزودن Fe3+ به مخزن سمپاش، اسیدیته (pH) را به صورت معنی داری کاهش داد. به منظور بررسی این که حضور Fe3+ یا کاهش pH باعث هم کاهی نیکوسولفورون است، دو آزمایش دُز- پاسخ در دانشگاه آروس (دانمارک) در سال 1390 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل یون Fe3+ در سه غلظت (0 (آب دیونیزه)، 002/0 و 01/0 مول)، محلول بافر در سه سطح (بدون بافر، 4=pH و 7=pH) و هفت دُز نیکوسولفورون 0، 4، 8، 16، 32، 64 و 128 گرم ماده مؤثره در هکتار در مخلوط باv/v 2/0% سورفکتانت غیریونی Contact، در 3 تکرار بودند. سمپاشی در مرحله 2 تا 3 برگی علف های هرز با حجم پاشش 160 لیتر در هکتار انجام شد. دُز ED50 بر اساس وزن تر و خشک اندام هوایی علف هرز محاسبه شد. تغییر pH علف کش محلول در آب دیونیزه تأثیری بر زیست توده علف های هرز نشان نداد، اما افزودن 002/0 و 01/0 مول Fe3+ به محلول سمپاش کارایی نیکوسولفورون را به شکل معنی داری کاهش داد. با وجود این در حضور Fe3+، بافر کارایی علف کش را به طور معنی داری افزایش داد. به طوری که در غلظت 01/0 مول Fe3+، مقادیر ED50 حاصل از وزن خشک سوروف معادل 7/18، 3/3 و 2/1 به ترتیب برای تیمارهای بدون بافر، 4 pH و 7 pH به دست آمد. مقادیر ED50 مذکور برای علف هرز گاوپنبه به ترتیب برابر 1/35، 0/30 و 9/16 بود. نتایج ثابت کردند که هم کاهی در کارایی نیکوسولفورون به خاطر کاهش pH محلول است نه حضور Fe3+.
کلیدواژه ها
Title
Influence of pH on antagonism of Fe3+ on nicosulfuron performance
Authors
Abstract
In a preliminary test, it was observed that antagonism of nicosulfuron on barnyard-grass and velvetleaf as Fe3+>>Ca2+≥Mg2+. Addition of Fe3+ to the spray carrier reduced pH significantly. In order to study whether it was the presence of Fe3+ or the lower pH that antagonized nicosulfuron, two dose response experiments was conducted at Aarhus University in Denmark in 2011. Factors included were: Fe3+ at three levels (0 (DW), 0.002, and 0.01 M), buffer solution at three levels (no buffer, pH 4, and pH 7), and seven nicosulfuron doses (0, 4, 8, 16, 32, 64, and 128 g a.i. ha-1) in mixture with 0.2% v/w Contact (non-ionic surfactant) at three times replication. Nicosulfuron was applied post emergent at the 2-3 leaf stage of the weeds in a spray volume 160 L ha-1. ED50 doses were estimated on basis of shoot fresh and dry weights. pH variation of herbicide dissolved in DW did not affect barnyard-grass or velvetleaf biomass production, but addition of 0.002 or 0.01 M Fe3+ to the spray solution decreased nicosulfuron performance significantly. However, in the presence of Fe3+ buffering of the spray solution increased herbicide performance significantly. When Fe3+ concentration was 0.01 M ED50 values of 18.7, 3.3, and 1.2 g a.i. ha-1 were estimated for no buffer, pH 4, and pH 7 for barnyard-grass dry weight, respectively. The corresponding ED50 values for velvetleaf were 35.1, 30.0, and 16.9 g a.i. ha-1. Our results indicated that FeCl3 antagonism on nicosulfuron efficacy was due to a reduction in pH and not the presence of Fe3+ ions.