استفاده از شاخص‌های مقاومت در ارزیابی تعدادی ژنوتیپ گندم به تنش خشکی

پذیرفته شده برای پوستر اصل مقاله (148.97 K)

عنوان دوره: سیزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران

¹فرشته رستم خانی؛ ²آقا فخر میرلوحی؛ ²محمدمهدی مجیدی؛ ³مهدی قیصری

¹دانشجوی سابق کارشناسی ارشد

²گروه زراعت و اصلاح نباتات

³استادیار گروه آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان

به منظور بررسی شاخص‌های تحمل به تنش و شناسایی ژنوتیپ‌های متحمل به شرایط تنش خشکی، تعداد 28 ژنوتیپ گندم با سطوح پلوئیدی تترا و هگزا از 16 گونه در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دو شرایط تنش و عدم تنش خشکی مورد آزمایش قرار گرفتند. تنش آخر فصل قبل از مرحله گلدهی اعمال شد. نتایج همبستگی میان شاخص‌های مقاومت به خشکی و عملکرد در شرایط تنش و بدون تنش نشان داد که شاخص‌های STI، MP و GMP برای انتخاب ژنوتیپ‌های با عملکرد بالا در هر دو شرایط مناسب می‌باشند. نتایج بای‌پلات شاخص‌ها و تجزیه به مولفه‌های اصلی در شرایط تنش 10 ژنوتیپ را به عنوان بهترین ژنوتیپ‌ها از نظر عملکرد بالا و حساسیت پایین به تنش خشکی شناسایی کرد. تجزیه خوشه‌ای بر اساس شاخص‌های برتر ژنوتیپ‌های مورد مطالعه را به دو گروه کلی تفکیک کرد که این نتایج با نتایج حاصل از ترسیم بای‌پلات گابریل و ترسیم سه بعدی کاملا مطابقت داشت. بین ژنوتیپ‌های تتراپلوئید و هگزاپلوئید از نظر صفات مورد بررسی تفاوت چندانی وجود نداشت.

تنش خشکی؛ عملکرد؛ شاخص تحمل؛ گندم