ﺑﺮرﺳﻲ ﺟﻮاﻧﻪ زﻧﻲ ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎی اﺻﻼﺣﻲ ﭼﻐﻨﺪرﻗﻨﺪ در EC ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ روﻧﺪ ﺗﺤﻤﻞ ﺑﻪ ﺷﻮری در آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎه و ﮔﻠﺨﺎﻧﻪ

پذیرفته شده برای پوستر اصل مقاله (245.36 K)

عنوان دوره: پانزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران

عبدالله خورشید

ﻋﻀﻮ ﻫﻴﺎت ﻋﻠﻤﻲ ﻣﺮﻛﺰ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻛﺸﺎورزی و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻲ آذرﺑﺎﻳﺠﺎن ﻏﺮﺑﻲ، ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت، آﻣﻮزش و ﺗﺮوﻳﺞ ﻛﺸﺎورزی

ﺷﻮری ﺧﺎک از ﻣﺴﺎﻳﻞ ﻋﻤﺪه ﻛﺸﺎورزی در ﺳﺮاﺳﺮ دﻧﻴﺎ ﺧﺼﻮﺻﺎ در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺧﺸﻚ و ﻧﻴﻤﻪ ﺧﺸﻚ اﺳﺖ. در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﻌﻴﻴﻦ آﺳﺘﺎﻧﻪ ﺗﺤﻤﻞ و اﻣﻜﺎن ﺳﺎزﮔﺎری ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎی ﭼﻐﻨﺪرﻗﻨﺪ ﺑـﻪ ﺷـﻮری، روﻧـﺪ ﺗﺠﻤﻌـﻲ ﺟﻮاﻧـﻪ زﻧـﻲ درﺗﻌـﺪاد 64 ژﻧﻮﺗﻴـﭗ اﺻﻼﺣﻲ در آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎه ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ EC از ﺻﻔﺮ )ﻣﺤﻠﻮل ﻫﻮﮔﻠﻨﺪ ﺑﺪون ﻧﻤﻚ(، 6، 12، 18، 24، 30، 36، 42، 48، 54 اﻟﻲ 60 ﻣﻴﻠﻲ ﻣﻮس ﺑﺮﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﺮاﺳﺎس ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه، ﺗﻌﺪادی از ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎی ﺑﺎ درﺻﺪ ﺟﻮاﻧـﻪ زﻧﻲ ﺑﺎﻻ در ﺷﺮاﻳﻂ ﺗﻨﺶ، اﻧﺘﺨﺎب و ﺻﻔﺎت وزن ﺗﺮ و ﺧﺸﻚ اﻧﺪام ﻫﻮاﻳﻲ و رﻳﺸﻪ و ﻃﻮل رﻳﺸﻪ، ﺑﺮ روی 12 ژﻧﻮﺗﻴﭗ اﻧﺘﺨﺎﺑﻲ در دو ﺳﻄﺢ ﺷﻮری )ﺷﺎﻫﺪ= ﺻﻔﺮ و 16 دﺳﻲ زﻳﻤﻨﺲ ﺑﺮ ﻣﺘﺮ( ﺑﺎ ﺳﻪ ﺗﻜﺮار ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻓﺎﻛﺘﻮرﻳﻞ در ﻗﺎﻟﺐ ﺑﻠﻮک ﻫﺎی ﻛﺎﻣﻞ ﺗﺼـﺎدﻓﻲ در ﮔﻠﺨﺎﻧﻪ، ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ آزﻣﺎﻳﺶ اول ﻧﺸﺎن داد ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﻫﺎی ﭼﻐﻨﺪر ﺗـﺎ 12=EC را ﺗﺤﻤـﻞ وﻟـﻲ ﺑـﺎ اﻓـﺰاﻳﺶ ﺷﻮری ﺟﻮاﻧﻪ زﻧﻲ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎﻓﺖ. ﺑﺎ اﻳﻦ وﺟﻮد ﺗﻌﺪادی از آﻧﻬﺎ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎن آزﻣﺎﻳﺶ ﺑـﻪ ﺣﻴـﺎط ﺧـﻮد اداﻣـﻪ دﻫﻨـﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ آزﻣﺎﻳﺶ دوم ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﻫﺎ از ﻧﻈﺮ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺻﻔﺎت ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ اﺧﺘﻼف ﻣﻌﻨـﻲ داری وﺟـﻮد داﺷـﺖ. ﺑـﻪ ﻃﻮریﻛﻪ در ﺷﺮاﻳﻂ ﺗﻨﺶ ﺻﻔﺎت وزن ﺧﺸﻚ اﻧﺪام ﻫﻮاﻳﻲ و ﻃﻮل رﻳﺸﻪ اﻓﺰاﻳﺶ، وﻟﻲ وزن ﺗﺮ رﻳﺸﻪ و اﻧﺪام ﻫﻮاﻳﻲ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑـﺎ ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺪون ﺗﻨﺶ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻌﻨﻲ دار داﺷﺘﻨﺪ. در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ، ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎی SA1 و SA2 از ﻧﻈﺮ اﻛﺜﺮ ﺻﻔﺎت ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﺑﺮﺗـﺮ از ﺳﺎﻳﺮ ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎ ﺑﻮدﻧﺪ. ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﺷﻴﺮﻳﻦ دارای ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﺻﻔﺎت در ﺷﺮاﻳﻂ ﺗﻨﺶ ﺑﻮد.

ﺟﻮاﻧﻪ زﻧﻲ؛ ﺷﻮری؛ ﭼﻐﻨﺪرﻗﻨﺪ