ارزﻳﺎﺑﻲ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﻛﻤﻲ و ﻛﻴﻔﻲ ژﻧﻮﺗﻴﭗ های ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭼﻐﻨﺪرﻗﻨﺪ ﺑﺮای ﺗﺤﻤﻞ ﺑﻪ ﺗﻨﺶ ﺷﻮری در ﮔﻠﺨﺎﻧﻪ

پذیرفته شده برای پوستر اصل مقاله (239.54 K)

عنوان دوره: پانزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران

عبدالمجید خورشید؛ کیوان فتوحی؛ عادل پدرام؛ بابک بابائی؛ حیدر عزیزی

عضو ﻫﻴﺎت ﻋﻠﻤﻲ ﻣﺮﻛﺰ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻛﺸﺎورزی و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻲ آذرﺑﺎﻳﺠﺎن ﻏﺮﺑﻲ، ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت، آﻣﻮزش و ﺗﺮوﻳﺞ ﻛﺸﺎورزی

اﻓﺰاﻳﺶ اراﺿﻲ ﺷﻮر و اﺛﺮ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب اﻳﻦ ﺗﻨﺶ ﺑﺮ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﺤﺼﻮﻻت زراﻋﻲ از ﺟﻤﻠﻪ ﭼﻐﻨﺪرﻗﻨﺪ، اوﻟﻮﻳﺖ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت در اﻳـﻦ ﻣـﻮرد،اﻳﺠﺎد ارﻗﺎم ﻣﺘﺤﻤﻞ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻛﺸﺖ ﮔﻴﺎﻫـﺎن ﻣﺘﺤﻤـﻞ ﺑـﻪ ﺷـﻮری را دو ﭼﻨـﺪان ﻣﻲﻧﻤﺎﻳـﺪ. در اﻳـﻦ ﺗﺤﻘﻴـﻖ ﺗﻌـﺪادی از ﺻـﻔﺎت ﻓﻴﺰﻳﻮﻟﻮژﻳﻚ و ﻣﺮﻓﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﺑﺮ روی12 ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﭼﻐﻨﺪرﻗﻨﺪ در دو ﺳﻄﺢ ﺷﻮری ﺷﺎﻫﺪ= ﺻﻔﺮ و 16 دﺳﻲ زﻳﻤﻨﺲ ﺑﺮ ﻣﺘﺮ( ﺑﺎ ﺳـﻪ ﺗﻜﺮار ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻓﺎﻛﺘﻮرﻳﻞ در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﺑﻠﻮکﻫﺎی ﻛﺎﻣﻞ ﺗﺼﺎدﻓﻲ در ﮔﻠﺨﺎﻧﻪ، ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺻﻔﺎﺗﻲ ﻫﻤﭽـﻮن وزن ﺗﺮ و ﺧﺸﻚ اﻧﺪام ﻫﻮاﻳﻲ و رﻳﺸﻪ، ﻃﻮل و ﻋﺮض ﺑﺮگ، ﻃﻮل دﻣﺒﺮگ، ﻃﻮل رﻳﺸﻪ، ﻣﺤﺘﻮای آب ﻧﺴﺒﻲ ﺑﺮگ و ﻛـﺎﻫﺶ ﻧﺴـﺒﻲ آب ﺑﺮگ در ﻫﺮ دو ﻣﺤﻴﻂ ﺗﻨﺶ و ﺑﺪون ﺗﻨﺶ اﻧﺪازه ﮔﻴﺮی ﺷﺪ. ﺑﻴﻦ ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﻫﺎ از ﻧﻈﺮ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺻﻔﺎت ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﺑﻪ ﻏﻴـﺮ از ﺻـﻔﺖ ﻛﺎﻫﺶ ﻧﺴﺒﻲ آب ﺑﺮگ، اﺧﺘﻼف ﻣﻌﻨﻲ داری وﺟﻮد داﺷﺖ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ، در ﺷﺮاﻳﻂ ﺗﻨﺶ ﺻﻔﺎت وزن ﺧﺸﻚ اﻧﺪام ﻫـﻮای، وزن ﺗـﺮ رﻳﺸﻪ و ﻃﻮل رﻳﺸﻪ، در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺪون ﺗﻨﺶ داﺷﺖ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻌﻨﻲ دار و ﺑﺮای ﺳـﺎﻳﺮ ﺻـﻔﺎت ﻛـﺎﻫﺶ ﺷـﺪﻳﺪی ﻣﺸـﺎﻫﺪه ﮔﺮدﻳﺪ. در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ، ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎی SA1 و SA2 از ﻧﻈﺮ اﻛﺘﺮ ﺻﻔﺎت ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﺑﺮﺗﺮ از ﺳـﺎﻳﺮ ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫـﺎ ﺑﻮدﻧـﺪ. ژﻧﻮﺗﻴـﭗ ﺣﺴﺎس 191 دارای ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﺻﻔﺎت در ﺷﺮاﻳﻂ ﺗﻨﺶ ﺑﻮد.

جواﻧﻪ زﻧﻲ؛ ﺗﻨﺶ ﺷﻮری؛ ﭘﺮوﻟﻴﻦ؛ ﮔﻠﺨﺎﻧﻪ؛ ﻣﺰرﻋﻪ؛ ﻣﻮرﻓﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ