اثر کشت مخلوط افزایشی سیر بر نسبت برابری زمین باقلا، عملکرد و مجموع ارزش نسبی

پذیرفته شده برای پوستر

عنوان دوره: پانزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران

¹دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

²دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎی ﻛﺸﺖ ﻣﺨﻠﻮط ﻳﻜﻲ از روشﻫﺎی ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺻﺤﻴﺢ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﺤﺼﻮﻻت زراﻋﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮد ﺟﺬب و ﻛﺎراﻳﻲ ﻣﺼﺮف ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺗﻮﺳﻂ ﮔﻴﺎﻫﺎن ﻣﻲﺷﻮد. ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻨﻈﻮر اﺛﺮات ﻛﺸﺖ ﻣﺨﻠﻮط اﻓﺰاﻳﺸﻲ ﺳﻴﺮ ﺑﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺮاﺑﺮی زﻣﻴﻦ ﺑﺎﻗﻼ، ﻋﻤﻠﻜﺮد و ﻣﺠﻤﻮع ارزش ﻧﺴﺒﻲ در ﺷﺮاﻳﻂ آب و ﻫﻮاﻳﻲ ﻫﻤﺪان، ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. آزﻣﺎﻳﺶ ﺑﻪﺻﻮرت ﻃﺮح ﺑﻠﻮکﻫﺎی ﻛﺎﻣﻞ ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﺑﺎ ﺳﻪ ﺗﻜﺮار و ﭘﻨﺞ ﺗﻴﻤﺎر در ﺳﺎل زراﻋﻲ 1395-96 اﺟﺮا ﮔﺮدﻳﺪ. ﻛﺸﺖﻫﺎی ﺧﺎﻟﺺ ﺳﻴﺮ و ﺑﺎﻗﻼ و ﻛﺸﺖﻫﺎی ﻣﺨﻠﻮط اﻓﺰاﻳﺸﻲ 20، 40 و 60 درﺻﺪ ﺳﻴﺮ ﺑﺎ ﺑﺎﻗﻼ، اﻟﮕﻮﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻛﺸﺖ ﺑﻮدﻧﺪ. اﺛﺮ ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎی آزﻣﺎﻳﺸﻲ ﺑﺮ ﻋﻤﻠﻜﺮد و اﺟﺰای ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻫﺮ دو ﮔﻴﺎه ﻣﻌﻨﻲدار ﺷﺪ. ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺳﻴﺮ از ﻛﺸﺖ ﺧﺎﻟﺺ ﺑﻪدﺳﺖ آﻣﺪ. ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻋﻤﻠﻜﺮد و اﺟﺰای ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺑﺎﻗﻼ ﻧﻴﺰ ﺑﺪون ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲدار ﺑﺎ ﻛﺸﺖ ﻣﺨﻠﻮط اﻓﺰاﻳﺸﻲ 20 درﺻﺪ ﺳﻴﺮ ﺑﺎ ﺑﺎﻗﻼ، از ﻛﺸﺖ ﺧﺎﻟﺺ ﺑﺎﻗﻼ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ. ﺑﺮ اﺳﺎس ﺷﺎﺧﺺﻫﺎی ﻛﺸﺖ ﻣﺨﻠﻮط، ﺗﻴﻤﺎر ﻛﺸﺖ ﻣﺨﻠﻮط اﻓﺰاﻳﺸﻲ 40 درﺻﺪ ﺳﻴﺮ ﺑﺎ ﺑﺎﻗﻼ، ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺮاﺑﺮی زﻣﻴﻦ و ﻣﺠﻤﻮع ارزش ﻧﺴﺒﻲ (1/81) را ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص داد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ، در ﺻﻮرت اﺟﺮای اﻳﻦ اﻟﮕﻮی ﻛﺸﺖ در ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺑﺎﻗﻼ و ﺳﻴﺮ، ﻛﺎراﻳﻲ اﺳﺘﻔﺎده از زﻣﻴﻦ ﺑﺎﻗﻼ و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺤﻴﻄﻲ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻌﻨﻲداری ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻛﺸﺖ ﺧﺎﻟﺺ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ.

ﻋﻤﻠﻜﺮد؛ ﻛﺸﺖ ﻣﺨﻠﻮط؛ ﻣﺠﻤﻮع ارزش ﻧﺴﺒﻲ؛ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺮاﺑﺮی زﻣﻴﻦ