واکنش عملکرد و شاخص کارایی استفاده از زمین به کشت مخلوط کنجد و سویا

پذیرفته شده برای پوستر اصل مقاله (262.62 K)

عنوان دوره: پانزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران

¹جواد حمزهئی؛ ²محمد جمشیدی

¹دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

²دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

ﻛﺸﺖ ﻣﺨﻠﻮط در ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺟﻬﺎن ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﺳﺘﻔﺎده ﺑﻬﻴﻨﻪ از ﻣﻨﺎﺑﻊ و اﻓﺰاﻳﺶ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻛﻤﻲ و ﻛﻴﻔﻲ ﮔﻴﺎﻫﺎن زراﻋﻲ و داروﻳﻲ اﻫﻤﻴﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ. از اﻳﻦ رو، ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ واﻛﻨﺶ ﻋﻤﻠﻜﺮد و ﺷﺎﺧﺺ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺮاﺑﺮی زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻛﺸﺖ ﻣﺨﻠﻮط ﻛﻨﺠﺪ و ﺳﻮﻳﺎ، آزﻣﺎﻳﺸﻲ در ﺳﺎل زراﻋﻲ 1396 در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﺑﻠﻮکﻫﺎی ﻛﺎﻣﻞ ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﺑﺎ ﺳﻪ ﺗﻜﺮار ﺑﻪ اﺟﺮا درآﻣﺪ. ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎی آزﻣﺎﻳﺸﻲ ﺷﺎﻣﻞ ﻛﺸﺖ ﺧﺎﻟﺺ ﻛﻨﺠﺪ، ﻛﺸﺖ ﺧﺎﻟﺺ ﺳﻮﻳﺎ، ﻛﺸﺖ ﻣﺨﻠﻮط اﻓﺰاﻳﺸﻲ ﺳﻮﻳﺎ:ﻛﻨﺠﺪ(20س:100ک)، ﻛﺸﺖ ﻣﺨﻠﻮط ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻨﻲ ﺳﻮﻳﺎ:ﻛﻨﺠﺪ (40س:60ک) ﺑﻮد. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺠﺰﻳﻪ وارﻳﺎﻧﺲ دادهﻫﺎ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ ﻫﺮ دو ﮔﻮﻧﻪ ﮔﻴﺎﻫﻲ ﺑﻪﻃﻮر ﻣﻌﻨﻲداری ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺑﻪﻃﻮری ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ ﻛﻨﺠﺪ از ﺗﻴﻤﺎر ﻛﺸﺖ ﻣﺨﻠﻮط اﻓﺰاﻳﺸﻲ 20 درﺻﺪ ﺳﻮﻳﺎ ﺑﺎ ﻛﻨﺠﺪ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﺸﺖ ﺧﺎﻟﺺ ﻛﻨﺠﺪ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲدار ﻧﺪاﺷﺖ. در ﻣﻮرد ﺳﻮﻳﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ در ﻛﺸﺖ ﺧﺎﻟﺺ آن ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ و در ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎی ﻣﺨﻠﻮط ﺑﻪﻃﻮر ﻣﻌﻨﻲداری ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ ﺳﻮﻳﺎ ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎﻓﺖ. در ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎی ﻣﺨﻠﻮط، ﺷﺎﺧﺺ LER
ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﻳﻚ ﺑﻮد ﻛﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﻮﻳﺪ ﺑﺮﺗﺮی ﻛﺸﺖ ﻣﺨﻠﻮط اﻳﻦ دو ﮔﻮﻧﻪ (ﺑﻪوﻳﮋه ﻛﺸﺖ ﻣﺨﻠﻮط اﻓﺰاﻳﺸﻲ) ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻛﺸﺖ ﺧﺎﻟﺺ اﺳﺖ.

ﺳﻮﻳﺎ؛ ﻋﻤﻠﻜﺮد؛ ﻛﺸﺖ ﻣﺨﻠﻮط؛ ﻛﻨﺠﺪ؛ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺮاﺑﺮی زﻣﻴﻦ