ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻓﻮاﺻﻞ آﺑﻴﺎری ﺑﺮ رﺷﺪ روﻳﺸﻲ و زاﻳﺸﻲ ﻋﻠﻒ ﻫﺮز ﮔﺎوﭘﻨﺒﻪ )Abutilon theophrasti Medik.( در ﺷﺮاﻳﻂ ﺣﻀﻮر و ﻋﺪم ﺣﻀﻮر ﺳﻮﻳﺎ (.Glycine max L)
پذیرفته شده برای پوستر
اصل مقاله (611.02 K)
عنوان دوره: پانزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران
نویسندگان
1دانشجوی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد
2عضو هیئت علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی
چکیده
ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ارزﻳﺎﺑﻲ اﺛﺮات ﻓﻮاﺻﻞ آﺑﻴﺎری ﺑﺮ ﺻﻔﺎت روﻳﺸﻲ و زاﻳﺸﻲ ﮔﺎوﭘﻨﺒﻪ در ﺷﺮاﻳﻂ ﺣﻀﻮر و ﻋﺪم ﺣﻀﻮر ﮔﻴﺎه ﺳﻮﻳﺎ (.Glycine max L) رﻗﻢ وﻳﻠﻴﺎﻣﺰ در ﺷﺮاﻳﻂ ﮔﻠﺨﺎﻧﻪ دو آزﻣﺎﻳﺶ ﮔﻠﺪاﻧﻲ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ در ﺳﺎل 1396 در ﮔﻠﺨﺎﻧﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﻲ داﻧﺸﻜﺪه ﻛﺸﺎورزی داﻧﺸﮕﺎه ﻓﺮدوﺳﻲ ﻣﺸﻬﺪ، اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. آزﻣﺎﻳﺶ ﻫﺎ ﺑﺼﻮرت ﺑﻠﻮک ﻛﺎﻣﻞ ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﺑﺎ ﺳﻪ ﺗﻜﺮار اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎی آزﻣﺎﻳﺶ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺪت ﺗﻨﺶ ﺧﺸﻜﻲ در 6 ﻓﺎﺻﻠﻪ آﺑﻴﺎری ﺷﺎﻣﻞ 2، 4، 6، 8 ، 10 و 14 روز ﺑﻮد. ﻧﺘﺎﻳﺞ آزﻣﺎﻳﺶ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﺻﻔﺎت رﺷﺪ روﻳﺸﻲ و زاﻳﺸﻲ ﮔﺎوﭘﻨﺒﻪ در ﺷﺮاﻳﻂ ﺣﻀﻮر و ﻋﺪم ﺣﻀﻮر ﮔﻴﺎه ﺳﻮﻳﺎ ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﻴﺮ اﻓﺰاﻳﺶ ﺷﺪت ﺗﻨﺶ ﺧﺸﻜﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﻓﺎﺻﻠﻪ آﺑﻴﺎری دو و ﭼﻬﺎرده روز ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺣﺪاﻗﻞ و ﺣﺪاﻛﺜﺮ اﺛﺮ ﻣﻨﻔﻲ ﺑﺮ ﺻﻔﺎت روﻳﺸﻲ و زاﻳﺸﻲ ﮔﺎوﭘﻨﺒﻪ اﻳﺠﺎد ﻛﺮد. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در ﺷﺮاﻳﻂ ﺣﻀﻮر ﺳﻮﻳﺎ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺻﻔﺎت ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ از ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﻛﻤﺘﺮی ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﺸﺎن از اﺛﺮ ﺷﺪﻳﺪ رﻗﺎﺑﺘﻲ ﮔﻴﺎه زراﻋﻲ ﺳﻮﻳﺎ ﺑﺮ ﮔﻴﺎه ﮔﺎوﭘﻨﺒﻪ اﺳﺖ.
کلیدواژه ها