ارزیابی ژنوتیپهای چند جوانه چغندرقند نسبت به تنش شوری
پذیرفته شده برای پوستر
عنوان دوره: پانزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران
نویسندگان
عضو هیات علمی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کرج ایران
چکیده
ﻋﻠﻲ رﻏﻢ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻛﺸﺖ ﻣﻜﺎﻧﻴﺰه در ﻛﺸﻮر و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آن اﺳﺘﻔﺎده از ارﻗﺎم ﻣﻨﻮژرم ﭼﻐﻨﺪرﻗﻨﺪ، ﻫﻨﻮز درﺻﺪی از ﺳﻄﺢ زﻳﺮ ﻛﺸﺖ اﻳﻦ ﻣﺤﺼﻮل ﺑﻪ ارﻗﺎم ﭼﻨﺪ ﺟﻮاﻧﻪای اﺧﺘﺼﺎص ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻃﻮری ﻛﻪ در ﺷﺮاﻳﻂ ﺧﺎﻛﻬﺎی ﺳﻨﮕﻴﻦ، ﺗﻬﻴﻪ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺴﺘﺮ ﺑﺬر و ﻳﺎ اﻧﺠﺎم آﺑﻴﺎری ﻫﺎی ﻏﺮﻗﺎﺑﻲ و در ﺷﺮاﻳﻂ ﺗﻨﺶ ﺷﻮری و ﺧﺸﻜﻲ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ از ﺑﺬور ﭼﻨﺪ ﺟﻮاﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻛﺎﻫﺶ اﺛﺮات ﺳﻮء و اﻓﺰاﻳﺶ درﺻﺪ ﺳﺒﺰ و اﺳﺘﻘﺮار ﭼﻐﻨﺪرﻗﻨﺪ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد ﻟﺬا ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﮔﺴﺘﺮش آب و ﺧﺎک ﺷﻮر در اﻳﺮان، اﺻﻼح و ﺗﻜﺜﻴﺮ ﺑﺬور ﭼﻨﺪ ﺟﻮاﻧﻪ ای ﺿﺮورت داﺷﺘﻪ و ﻻزم ﺑﻮد ژرم ﭘﻼﺳﻢ ﭼﻨﺪ ﺟﻮاﻧﻪای ﭼﻐﻨﺪرﻗﻨﺪ از ﻧﻈﺮ ﺗﻨﺶ ﺷﻮری ﻣﻮرد ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد ﺗﺎ در آﻳﻨﺪه ﺑﺘﻮان ﺑﻪ ارﻗﺎم ﭼﻨﺪ ﺟﻮاﻧﻪ ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺑﻪ ﺷﻮری دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺖ. ﺑﺮای اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر 20 ﮔﺮده اﻓﺸﺎن ﺑﺎ زﻣﻴﻨﻪ ﺗﺤﻤﻞ ﺑﻪ ﺧﺸﻜﻲ و رﻳﺰوﻣﺎﻧﻴﺎ اﺑﺘﺪا در آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎه در ﺷﺮاﻳﻂ ﺷﺎﻫﺪ و ﺷﻮری 20 دﺳﻲ زﻳﻤﻨﺲ ﺑﺮﻣﺘﺮ ﺑﻪ ﺻﻮرت آزﻣﺎﻳﺶ ﻓﺎﻛﺘﻮرﻳﻞ)ﻓﺎﻛﺘﻮر اول ﺳﻄﻮح ﺷﻮری در دو ﺳﻄﺢ ﻧﺮﻣﺎل و ﺷﻮر و ﻓﺎﻛﺘﻮر دوم 20 ژﻧﻮﺗﻴﭗ( در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﻛﺎﻣﻼ ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﺑﺎ ﭼﻬﺎر ﺗﻜﺮار از ﻧﻈﺮ درﺻﺪ ﺟﻮاﻧﻪزﻧﻲ ﺑﻴﻦ ﻛﺎﻏﺬ و روش ﺳﺮﻳﻊ ﺟﻮاﻧﻪزﻧﻲ در ارﻟﻦ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺷﺪه و ﺳﭙﺲ در ﻣﺤﻴﻂ ﮔﻠﺨﺎﻧﻪ در ﺷﺮاﻳﻂ ﺷﺎﻫﺪ و ﺷﻮری 16 دﺳﻲ زﻳﻤﻨﺲ ﺑﺮ ﻣﺘﺮ ﺑﺎ ﭼﻬﺎر ﺗﻜﺮار ﻣﻮرد آزﻣﻮن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮداری ﺣﺪود دو ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از اﻋﻤﺎل ﺗﻨﺶ در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻫﺸﺖ ﺑﺮﮔﻲ ﭼﻐﻨﺪرﻗﻨﺪ اﺳﺘﻘﺮار( اﻧﺠﺎم وﻋﻤﻠﻜﺮد ﺗﺮ و ﺧﺸﻚ اﻧﺪام ﻫﻮاﻳﻲ و رﻳﺸﻪ و ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺳﺪﻳﻢ و ﭘﺘﺎﺳﻴﻢ، ﻛﺮﺑﻮﻫﻴﺪرات ﻣﺤﻠﻮل اﻧﺪازه ﮔﻴﺮی ﺷﺪ و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎیS1–931008 ،S1–930882 ،7233 ،Poly8823 ، PB13-S2-151-HSF-915،5RR-87-HS-28 ،S1–930792،S1–930910 ،S1–930770 Gazale ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺠﻤﻮع ﺻﻔﺎت ﺟﻮاﻧﻪ زﻧﻲ ﺑﻪ روش ﺳﺮﻳﻊ و روش ﺑﻴﻦ ﻛﺎﻏﺬ، ﺻﻔﺎت ﻋﻤﻠﻜﺮدی و ﺑﻴﻮﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ده ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﺑﺮﺗﺮ در ﺗﻨﺶ ﺷﻮری اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ.
کلیدواژه ها