بررسی اثرات کودهای زیستی و معدنی بر عملکرد و اجزای عملکرد عدس در شرایط دیم
پذیرفته شده برای پوستر
عنوان دوره: پانزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران
نویسندگان
1دکتری زراعت ، اداره کل امور عشایر آذربایجان شرقی، سازمان امور عشایر، وزارت جهاد کشاورزی، تبریز، ایران
2دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
3دانشجوی دکتری زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
4استاد تمام گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران
5دکتری مدیریت توسعه، اداره کل امور عشایر آذربایجان شرقی، سازمان امور عشایر، وزارت جهاد کشاورزی، تبریز، ایران
چکیده
مدیریت و کاربرد صحیح کود برای دستیابی به عملکرد مناسب در شرایط دیم از اهمیت ویژهای برخوردار است. به همین
منظور آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی جهت بررسی اثرات کودهای زیستی و معدنی و تأثیر آنها بر روی
عملکرد و اجزای عملکرد عدس در شرایط دیم به اجرا درآمد. صفات مورد بررسی در این آزمایش شامل عملکرد بیولوژیکی،
عملکرد کاه و کلش، وزن هزار دانه و شاخص برداشت بودند. بر طبق تجزیه دادههای بدست آمده، سطوح مختلف تیمارهای
کودی تاثیر معنیداری بر صفات وزن هزار دانه ، عملکرد بیولوژیک و کاه و کلش داشت اما روی صفت شاخص برداشت
تاثیر غیرمعنیداری داشت. مقایسه میانگین نشان داد که تیمار کودهای زیستی نسبت به شاهد در صفات مورد اندازهگیری تاثیر
معنیدار نداشت در حالیکه استفاده از کود معدنی منجر به کاهش عملکرد نسبت به سطح شاهد گردید. در پژوهش فوق عدم
افزایش معنیدار عملکرد احتمالا در اثر تنش رطوبتی و پاسخ فیزیولوژیک گیاه اتفاق افتاده است.
منظور آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی جهت بررسی اثرات کودهای زیستی و معدنی و تأثیر آنها بر روی
عملکرد و اجزای عملکرد عدس در شرایط دیم به اجرا درآمد. صفات مورد بررسی در این آزمایش شامل عملکرد بیولوژیکی،
عملکرد کاه و کلش، وزن هزار دانه و شاخص برداشت بودند. بر طبق تجزیه دادههای بدست آمده، سطوح مختلف تیمارهای
کودی تاثیر معنیداری بر صفات وزن هزار دانه ، عملکرد بیولوژیک و کاه و کلش داشت اما روی صفت شاخص برداشت
تاثیر غیرمعنیداری داشت. مقایسه میانگین نشان داد که تیمار کودهای زیستی نسبت به شاهد در صفات مورد اندازهگیری تاثیر
معنیدار نداشت در حالیکه استفاده از کود معدنی منجر به کاهش عملکرد نسبت به سطح شاهد گردید. در پژوهش فوق عدم
افزایش معنیدار عملکرد احتمالا در اثر تنش رطوبتی و پاسخ فیزیولوژیک گیاه اتفاق افتاده است.
کلیدواژه ها