بررسی تأثیر گونههای مختلف قارچ میکوریزا و تلقیح باکتری ریزوبیومی بر تجمع ماده خشک سویا رقم کوثر تحت تنش خشکی

پذیرفته شده برای پوستر XML اصل مقاله (264.89 K)
عنوان دوره: پانزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران
نویسندگان
1دانشجوی کارشناسی ارشد آگرواکولوژی، دانشگاه گنبد کاووس
2استادیار گروه زراعت، دانشگاه گنبد کاووس
3دانشیار، گروه علمی علوم کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده
ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺗﻠﻘﻴﺢ ﻗﺎرچ ﻣﻴﻜﻮرﻳﺰا و ﺑﺎﻛﺘﺮی رﻳﺰوﺑﻴﻮم در ﺳﻄﻮح ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻨﺶ ﺧﺸﻜﻲ روی ﺳﻮﻳﺎ رﻗﻢ ﺟﺪﻳﺪ ﻛﻮﺛﺮ،آزﻣﺎﻳﺸﻲ در ﺳﺎل زراﻋﻲ 1396 در ﻣﺰرﻋﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﻲ ﻫﻨﺮﺳﺘﺎن ﻛﺸﺎورزی ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن اروﻣﻴﻪ ﺑﻪﺻﻮرت ﻃﺮح اﺳﭙﻠﻴﺖ ﭘﻼت ﻓﺎﻛﺘﻮرﻳﻞ در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﺑﻠﻮکﻫﺎی ﻛﺎﻣﻞ ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﺑﺎ 3 ﺗﻜﺮار اﺟﺮا ﺷﺪ. ﻋﺎﻣﻞ اﺻﻠﻲ در ﺳﻪ ﺳﻄﺢ ﺷﺎﻣﻞ آﺑﻴﺎری ﻣﻄﻠﻮب )آﺑﻴﺎری ﺑﻌﺪ از 70 ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﺗﺒﺨﻴﺮ(، ﺗﻨﺶ ﻣﻼﻳﻢ ﺧﺸﻜﻲ )آﺑﻴﺎری ﺑﻌﺪ از 110 ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﺗﺒﺨﻴﺮ( و ﺗﻨﺶ ﺷﺪﻳﺪ ﺧﺸﻜﻲ )آﺑﻴﺎری ﺑﻌﺪ از 150 ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﺗﺒﺨﻴﺮ از ﺗﺸﺘﻚ ﺗﺒﺨﻴﺮ ﻛﻼس A(، ﻋﺎﻣﻞﻫﺎی ﻓﺮﻋﻲ ﻗﺎرچ ﻣﻴﻜﻮرﻳﺰا در ﺳﻪ ﺳﻄﺢ ﺷﺎﻣﻞ ﺑﺪون ﻣﻴﻜﻮرﻳﺰا، ﮔﻮﻧﻪ Glomus mosseae و ﮔﻮﻧﻪ Glomus intraradices و ﺑﺎﻛﺘﺮی راﻳﺰوﺑﻴﻮم در دو ﺳﻄﺢ ﺷﺎﻣﻞ ﻋﺪم ﺗﻠﻘﻴﺢ و ﺗﻠﻘﻴﺢ ﺑﺎ رﻳﺰوﺑﻴﻮم Rhizobium japonicumﺑﻮد. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺟﺪول ﺗﺠﺰﻳﻪ وارﻳﺎﻧﺲ ﺻﻔﺎت ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﺸﺎن داد ﺗﺎﺛﻴﺮ اﺛﺮات ﺳﺎده آﺑﻴﺎری، ﻣﻴﻜﻮرﻳﺰا و ﺑﺎﻛﺘﺮی ﺑﺮ وزن ﺗﺮ ﺑﺮگ، وزن ﺧﺸﻚ ﺳﺎﻗﻪ و ﻏﻼف و ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ ﻣﻌﻨﻲدار ﺑﻮد. ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﻧﺸﺎن داد ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﺷﺪت ﺗﻨﺶ ﺧﺸﻜﻲ، وزن ﺧﺸﻚ ﺳﺎﻗﻪ، ﺑﺮگ، ﻏﻼف، داﻧﻪ و ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻌﻨﻲ داری ﻳﺎﻓﺖ ﺗﻠﻘﻴﺢ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ و ﺗﻮام ﺑﺎ ﻗﺎرچ ﻣﻴﻜﻮرﻳﺰا و ﺑﺎﻛﺘﺮی ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﺠﻤﻊ ﻣﺎده ﺧﺸﻚ ﮔﻴﺎه ﺳﻮﻳﺎ ﮔﺮدﻳﺪ. در ﻫﺮ ﺳﻪ ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺨﺘﻠﻒ آﺑﻴﺎری ﺟﻬﺖ ﺑﻬﺒﻮد ﺗﺠﻤﻊ ﻣﺎده ﺧﺸﻚ و ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ ﺳﻮﻳﺎ، اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﺎرچ G. mosseae و ﺗﻠﻘﻴﺢ ﺑﺎ ﺑﺎﻛﺘﺮی رﻳﺰوﺑﻴﻮﻣﻲ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻲﮔﺮدد.
کلیدواژه ها