ﺗﺎﺛﻴﺮ اﺳﻴﺪ ﺳﺎﻟﻴﺴﻴﻠﻴﻚ و ﻧﺎﻧﻮذرات ﺳﻴﻠﻴﻜﻮن ﺑﺮ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﺮﺧﻲ از آﻧﺰﻳﻢﻫﺎی آﻧﺘﻲاﻛﺴﻴﺪان در ﮔﻴﺎه Catharanthus roseus

پذیرفته شده برای پوستر XML اصل مقاله (1.25 MB)
عنوان دوره: پانزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران
نویسندگان
1دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی کشاورزی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
2عضور هیات علمی گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
3دانش آموخته کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی کشاورزی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
چکیده
ﭘﺮﻳﻮش ﮔﻴﺎﻫﻲ اﺳﺖ از ﺧﺎﻧﻮاده آﭘﻮﺳﻴﻨﺎﺳﻪ ﻛﻪ دارای آﻟﻜﺎﻟﻮﺋﻴﺪﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﺧﺎﺻﻴﺖ ﺿﺪ ﺗﻮﻣﻮری ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ اﺛﺮ اﺳﻴﺪ ﺳﺎﻟﻴﺴﻴﻠﻴﻚ و ﻧﺎﻧﻮذرات ﺳﻴﻠﻴﻜﻮن ﺑﺮ ﺻﻔﺎت ﺑﻴﻮﺷﻴﻤﺎﻳﻲ ﮔﻴﺎه ﭘﺮﻳﻮش ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﺑﺮای اﻳﻦﻣﻨﻈﻮر، ﮔﻴﺎﻫﺎن در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﮔﻠﺪﻫﻲ )9-7 ﺑﺮﮔﻲ( ﺑﺎ ﻏﻠﻈﺖﻫﺎی اﺳﻴﺪ ﺳﺎﻟﻴﺴﻴﻠﻴﻚ و ﻧﺎﻧﻮذرات ﺳﻴﻠﻴﻜﻮن ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ )10، 50 و 100 ﻣﻴﻠﻲﮔﺮم ﺑﺮ ﻟﻴﺘﺮ( و در ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ )50 ﻣﻴﻠﻲﮔﺮم ﺑﺮ ﻟﻴﺘﺮ از ﻧﺎﻧﻮذرات ﺳﻴﻠﻴﻜﻮن و 50 ﻣﻴﻠﻲﮔﺮم ﺑﺮ ﻟﻴﺘﺮ اﺳﻴﺪ ﺳﺎﻟﻴﺴﻴﻠﻴﻚ( ﻣﺤﻠﻮلﭘﺎﺷﻲ ﺷﺪﻧﺪ. ﺷﺶ روز ﭘﺲ از ﻣﺤﻠﻮلﭘﺎﺷﻲ، ﺑﺮگﻫﺎ ﺑﺮداﺷﺖ و ﺳﭙﺲ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ آﻧﺰﻳﻢﻫﺎی ﻛﺎﺗﺎﻻز، ﭘﻠﻲ ﻓﻨﻞ اﻛﺴﻴﺪاز، ﭘﺮاﻛﺴﻴﺪاز و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻴﺰان ﭘﺮوﻟﻴﻦ، ﻛﺮﺑﻮﻫﻴﺪرات و رﻧﮕﻴﺰهﻫﺎی ﻓﺘﻮﺳﻨﺘﺰی اﻧﺪازهﮔﻴﺮی ﺷﺪﻧﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﻣﺤﻠﻮلﭘﺎﺷﻲ ﮔﻴﺎه ﭘﺮﻳﻮش ﺑﺎ اﺳﻴﺪ ﺳﺎﻟﻴﺴﻴﻠﻴﻚ و ﻧﺎﻧﻮذرات ﺳﻴﻠﻴﻜﻮن ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻨﻔﺮد و ﻳﺎ در ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻴﺰان رﻧﮕﻴﺰهﻫﺎی ﻓﺘﻮﺳﻨﺘﺰی،ﭘﺮوﻟﻴﻦ، و ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ آﻧﺰﻳﻢﻫﺎی ﭘﺮاﻛﺴﻴﺪاز و ﭘﻠﻲ ﻓﻨﻞ اﻛﺴﻴﺪاز ﻣﻲﮔﺮدد. ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل اﻳﻦ اﻓﺰاﻳﺶ در ﺑﺮﺧﻲ از ﺻﻔﺎت از ﻗﺒﻴﻞ ﻛﻠﺮﻓﻴﻞ b، ﻛﺎرﺗﻨﻮﺋﻴﺪ، و ﻗﻨﺪ ﻣﺤﻠﻮل در ﺗﻴﻤﺎر ﻧﺎﻧﻮ ذرات ﺳﻴﻠﻴﻜﻮن، و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻛﻠﺮﻓﻴﻞ a، ﻛﺎرﺗﻨﻮﺋﻴﺪ و ﻗﻨﺪ ﻣﺤﻠﻮل در ﺗﻴﻤﺎر اﺳﻴﺪ ﺳﺎﻟﻴﺴﻴﻠﻴﻚ ﻣﻌﻨﻲدار ﻧﺒﻮد. ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ آﻧﺰﻳﻢ ﻛﺎﺗﺎﻻز ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺗﻴﻤﺎر اﺳﻴﺪ ﺳﺎﻟﻴﺴﻴﻠﻴﻚ و ﻧﺎﻧﻮذرات ﺳﻴﻠﻴﻜﻮن ﻗﺮار ﻧﮕﺮﻓﺖ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داد ﺗﺮﻛﻴﺐ اﺳﻴﺪ ﺳﺎﻟﻴﺴﻴﻠﻴﻚ و ﻧﺎﻧﻮذرات ﺳﻴﻠﻴﻜﻮن، ﺳﺒﺐ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻌﻨﻲدار در ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺻﻔﺎت ﺑﻴﻮﺷﻴﻤﺎﻳﻲ )ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎء آﻧﺰﻳﻢ ﻛﺎﺗﺎﻻز( ﮔﻴﺎه ﭘﺮﻳﻮش در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻣﺤﻠﻮل ﭘﺎﺷﻲ ﺑﺎ ﻧﺎﻧﻮذرات ﺳﻴﻠﻴﻜﻮن ﻳﺎ ﺳﺎﻟﻴﺴﻴﻠﻴﻚ اﺳﻴﺪ ﺑﻪﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﮔﺮدﻳﺪ.
کلیدواژه ها