ﺑﺮرﺳﻲ اﺛﺮات ﺷﻮری ﺑﺮ ﺑﺮﺧﻲ ﺻﻔﺎت ﻓﻴﺰﻳﻮﻟﻮژﻳﻚ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی روﻏﻨﻲ ﺑﺮاﺳﻴﻜﺎ (.Brassica spp)

پذیرفته شده برای پوستر XML اصل مقاله (291.35 K)
عنوان دوره: پانزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران
نویسندگان
1دانشجوی دکتری زراعت دانشگاه بیرجند، دانشکده کشاورزی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، بیرجند
2دانشیار دانشگاه بیرجند، دانشکده کشاورزی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، بیرجند
3استاد دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده کشاورزی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، مشهد
4استادیار دانشگاه بیرجند، دانشکده کشاورزی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، بیرجند
چکیده
ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺳﻄﻮح ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﻮری ﺑﺮ ﺑﺮﺧﻲ ﺻﻔﺎت ﻓﻴﺰﻳﻮﻟﻮژﻳﻚ و ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی روﻏﻨﻲ ﺑﻬﺎره ﺑﺮاﺳﻴﻜﺎ آزﻣﺎﻳﺸﻲ ﺑﻪﺻﻮرت ﻓﺎﻛﺘﻮرﻳﻞ در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﺑﻠﻮکﻫﺎی ﻛﺎﻣﻞ ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﺑﺎ ﺳﻪ ﺗﻜﺮار در ﮔﻠﺨﺎﻧﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﻲ داﻧﺸﻜﺪه ﻛﺸﺎورزی ﺑﻴﺮﺟﻨﺪ در ﺳﺎل 1394 اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. ﻋﺎﻣﻞ اول ﺗﻴﻤﺎر ﺷﻮری آب آﺑﻴﺎری در ﭼﻬﺎر ﺳﻄﺢ ﺷﺎﻣﻞ: 1/92 )ﻣﺤﻠﻮل ﻫﻮﮔﻠﻨﺪ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﺷﺎﻫﺪ(، 5، 10 و dS/m 15 )ﺣﺎﺻﻞ از ﻛﻠﺮﻳﺪ ﺳﺪﻳﻢ در ﻣﺤﻠﻮل ﻫﻮﮔﻠﻨﺪ( و ﻋﺎﻣﻞ دوم ژﻧﻮﺗﻴﭗ در ﺳﻪ ﺳﻄﺢ ﺷﺎﻣﻞ: دو رﻗﻢ ﺑﻬﺎره ﻛﻠﺰا Hyola 401 و RGS003( و ﺗﻮده ﺑﻮﻣﻲ ﺧﺮدل ﻫﻨﺪی ﺑﻮد. ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺻﻔﺎت ﻣﻮرد ارزﻳﺎﺑﻲ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻃﻮﻳﻞﺷﺪن ﺳﺎﻗﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻴﺰان ﻛﻠﺮوﻓﻴﻞ b ،a، ﻛﻠﺮوﻓﻴﻞ ﻛﻞ و ﻛﺎرﺗﻨﻮﺋﻴﺪﻫﺎ ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﺷﻮری ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺧﺮدل ﻫﻨﺪی و در ﺳﻄﺢ ﺷﻮری dS/m 10، ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ 48/6، 52/7، 49/8 و51/5 درﺻﺪی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮔﺮدﻳﺪ. ﺗﻴﻤﺎر 15 dS/mﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ اﺛﺮ را در ﻛﺎﻫﺶ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻛﻮاﻧﺘﻮﻣﻲ و اﻓﺰاﻳﺶ ﻧﺸﺖ اﻟﻜﺘﺮوﻟﻴﺖ و ﻣﻘﺪار ﻣﺎﻟﻮندیآﻟﺪﺋﻴﺪ داﺷﺖ. رﻗﻢHyola 401 در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ دو ژﻧﻮﺗﻴﭗ دﻳﮕﺮ در ﺳﻄﻮح ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺷﻮری از ﺑﺮﺗﺮی ﻣﻌﻨﻲداری ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮد وﻟﻲ ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﻄﺢ ﺷﻮری اﺧﺘﻼف ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺑﻴﻦ ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎی ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﺳﻴﺮ ﻧﺰوﻟﻲ ﺑﻪ ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺘﻪ و در ﺳﻄﺢ 15 dS/m ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداری ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ.
کلیدواژه ها