بررسی تحمل به تنش کمآبی با استفاده از ویژگیهای بیوشیمیایی در برخی ژنوتیپهای تریتیکاله (X.Triticosecale wittmack)
پذیرفته شده برای پوستر
اصل مقاله (338.42 K)
عنوان دوره: پانزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران
نویسندگان
1دانشیار اصلاح نباتات دانشگاه یاسوج
2دانشجوی کارشناسی ارشد اصلاح نباتات دانشگاه یاسوج
3دانشیار اصلاح نباتات دانشگاه یاسوج
چکیده
در میان تنشهای محیطی، تنش کمآبی یکی از مهمترین تنشها برای رشد و تولید گیاهان است. در بین غلات، تریتیکاله
موفقترین غله ساخت بشر است. در این تحقیق، اثر تنش کم آبی روی 19 ژنوتیپ تریتیکاله و دو رقم گندم مورد بررسی قرار
94- گرفت. دو آزمایش مزرعهای مجزا و در مجاور هم در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 95
در مزرعهای در 12 کیلومتری شیراز، منطقه باجگاه اجرا گردید. برای آزمایش اول، آبیاری مطلوب (آبیاری مطابق عرف منطقه)
و برای آزمایش دوم آبیاری محدود با قطع آبیاری در مرحله گلدهی اعمال گردید. برای بررسی اثر تنش، فعالیت آنزیمهای
سوپراکسیددیسموتاز، پراکسیداز و کاتالاز به عنوان صفات بیوشیمیایی اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که اثر تنش بر کلیه
صفات مورد بررسی در ژنوتیپهای مورد بررسی معنیدار بوده و بین ژنوتیپها اختلاف معنیداری وجود دارد که نشان دهنده
تنوع ژنتیکی بین ژنوتیپهای مورد مطالعه میباشد. در شرایط تنش کم آبی، کمترین فعالیت هر سه آنزیم فوق متعلق به
بوده ولی برای کاتالاز بیشترین میزان در گندم کویر مشاهده شد که با ارقام دیگر اختلاف معنی دار نداشت ELTCC ژنوتیپ 1
و برای دو آنزیم دیگر به ترتیب در ارقام گندم کویر و شیراز مشاهده شد. از بین این سه آنزیم، آنزیم سوپراکسید دیسموتاز
توانسته اختلاف معنیدار بین ژنوتیپها را نشان دهد ولی دو آنزیم دیگر میزان فعالیتشان در بین ژنوتیپها اختلاف معنیداری
نشان نداد. بنابراین بر اساس نتایج این تحقیق، آنزیم سوپراکسیددیسموتاز برای بررسی اثر تنش کم آبی در تریتیکاله بهتر از دو
آنزیم دیگر میباشد.
موفقترین غله ساخت بشر است. در این تحقیق، اثر تنش کم آبی روی 19 ژنوتیپ تریتیکاله و دو رقم گندم مورد بررسی قرار
94- گرفت. دو آزمایش مزرعهای مجزا و در مجاور هم در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 95
در مزرعهای در 12 کیلومتری شیراز، منطقه باجگاه اجرا گردید. برای آزمایش اول، آبیاری مطلوب (آبیاری مطابق عرف منطقه)
و برای آزمایش دوم آبیاری محدود با قطع آبیاری در مرحله گلدهی اعمال گردید. برای بررسی اثر تنش، فعالیت آنزیمهای
سوپراکسیددیسموتاز، پراکسیداز و کاتالاز به عنوان صفات بیوشیمیایی اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که اثر تنش بر کلیه
صفات مورد بررسی در ژنوتیپهای مورد بررسی معنیدار بوده و بین ژنوتیپها اختلاف معنیداری وجود دارد که نشان دهنده
تنوع ژنتیکی بین ژنوتیپهای مورد مطالعه میباشد. در شرایط تنش کم آبی، کمترین فعالیت هر سه آنزیم فوق متعلق به
بوده ولی برای کاتالاز بیشترین میزان در گندم کویر مشاهده شد که با ارقام دیگر اختلاف معنی دار نداشت ELTCC ژنوتیپ 1
و برای دو آنزیم دیگر به ترتیب در ارقام گندم کویر و شیراز مشاهده شد. از بین این سه آنزیم، آنزیم سوپراکسید دیسموتاز
توانسته اختلاف معنیدار بین ژنوتیپها را نشان دهد ولی دو آنزیم دیگر میزان فعالیتشان در بین ژنوتیپها اختلاف معنیداری
نشان نداد. بنابراین بر اساس نتایج این تحقیق، آنزیم سوپراکسیددیسموتاز برای بررسی اثر تنش کم آبی در تریتیکاله بهتر از دو
آنزیم دیگر میباشد.
کلیدواژه ها