ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺎرچ (Trichoderma longibrachiatum )و ﻣﺤﻠﻮلﭘﺎﺷﻲ ﻛﻴﺘﻮزان ﺑﺮ ﺗﺨﺼﻴﺺ ﻣﺎده ﺧﺸﻚ رﻳﺸﻪ و اﻧﺪام ﻫﻮاﻳﻲ رﻳﺤﺎن (.Ocimum basilicum L) ﺗﺤﺖ ﺗﻨﺶ ﺧﺸﻜﻲ
پذیرفته شده برای پوستر
اصل مقاله (283 K)
عنوان دوره: پانزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران
نویسندگان
1دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری،
2دانشیار گروه زراعت، پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
3مربی گروه زراعت، پژوهشکده ژنتیک و زیستفناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
چکیده
ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻗﺎرچ Trichoderma longibrachiatum و ﻣﺤﻠﻮلﭘﺎﺷﻲ ﻛﻴﺘﻮزان ﺑﺮ ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﺗﺨﺼﻴﺺ ﻣﺎده ﺧﺸﻚ رﻳﺸﻪ و اﻧﺪام ﻫﻮاﻳﻲ رﻳﺤﺎن ﺗﺤﺖ ﺗﻨﺶ ﺧﺸﻜﻲ، آزﻣﺎﻳﺸﻲ ﺑﻪﺻﻮرت ﻛﺮتﻫﺎی ﺧﺮد ﺷﺪه در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﺑﻠﻮکﻫﺎی ﻛﺎﻣﻞ ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﺑﺎ ﺳﻪ ﺗﻜﺮار اﺟﺮا ﺷﺪ. ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎی آزﻣﺎﻳﺶ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻨﺶ ﺧﺸﻜﻲ در ﺳﻪ ﺳﻄﺢ دور آﺑﻴﺎری دو، ﺳﻪ و ﭼﻬﺎر روزﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﺎﻣﻞ اﺻﻠﻲ و ﻛﻴﺘﻮزان در ﺳﻪ ﺳﻄﺢ )0، 0/2 و 0/4 ﮔﺮم در ﻟﻴﺘﺮو ﻗﺎرچ T. longibrachiatumدر دو ﺳﻄﺢ ﺷﺎﻫﺪ و ﭘﻴﺶﺗﻴﻤﺎر ﺑﺎ ﻗﺎرچ ﺗﺮﻳﻜﻮدرﻣﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻓﺎﻛﺘﻮرﻳﻞ در ﻛﺮتﻫﺎی ﻓﺮﻋﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه ﻧﺸﺎن داد، ﺑﻜﺎرﮔﻴﺮی ﻗﺎرچ T. longibrachiatum در آﺑﻴﺎری ﺳﻪ و ﭼﻬﺎر روزه ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ در ﺳﻄﺢ ﺻﻔﺮ و ﺻﻔﺮ و 0/2 ﻛﻴﺘﻮزان، وزن ﺧﺸﻚ رﻳﺸﻪ در ﮔﻴﺎه رﻳﺤﺎن را ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺣﺪود دو ﺑﺮاﺑﺮ، 57 درﺻﺪ و ﺣﺪود دو ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﻬﺒﻮد ﺑﺨﺸﻴﺪ. ﺑﺎ اﻳﻦ وﺟﻮد، ﺑﺮﻫﻢﻛﻨﺶ ﻗﺎرچ و ﻛﻴﺘﻮزان از ﻧﻈﺮ ﺗﺨﺼﻴﺺ ﻣﺎدهی ﺧﺸﻚ ﺑﻪ رﻳﺸﻪ و اﻧﺪام ﻫﻮاﻳﻲ در ﺳﻄﻮح ﻣﺨﺘﻠﻒ آﺑﻴﺎری ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮد. ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺎ ﺑﻜﺎرﮔﻴﺮی ﻗﺎرچ در آﺑﻴﺎری ﭼﻬﺎر روز و ﺑﺎ ﻛﺎرﺑﺮد 0/2 ﮔﺮم در ﻟﻴﺘﺮ ﻛﻴﺘﻮزان ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪ. در اﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ وزن ﺧﺸﻚ رﻳﺸﻪ ﺣﺪود دو ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﺴﺒﺖ به ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺪ.
کلیدواژه ها