عملکرد و اجزای عملکرد ارقام ذرت تحت تنش خشکی در منطقه قم
پذیرفته شده برای پوستر
اصل مقاله (252.99 K)
عنوان دوره: پانزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران
نویسندگان
1دانشجوی سابق دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات ساوه، ساوه ایران
2استادیار، موسسه تحقیقات، اصلاح وتهیه بذر چغندر قند، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی کرج ایران
چکیده
آب ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﺻﻠﻲﺗﺮﻳﻦ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﺪودﻳﺖ زراﻋﺖ در ﺗﻤﺎم ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺧﺸﻚ و ﻧﻴﻤﻪ ﺧﺸﻚ ﺟﻬﺎن ﺑﻮده، ﻟﺬا ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ اﺳﺘﻔﺎده از آن در اﻳﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺑﺴﻴﺎر ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﻴﺖ اﺳﺖ. ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺎس آزﻣﺎﻳﺸﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻛﺮتﻫﺎی ﺧﺮدﺷﺪه در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﺑﻠﻮکﻫﺎی ﻛﺎﻣﻞ ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﺑﺎ ﺳﻪ ﺗﻜﺮار در ﻗﻢ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. ﺗﻴﻤﺎر آﺑﻴﺎری درﭼﻬﺎر ﺳﻄﺢ ﺗﺒﺨﻴﺮ ﺗﺠﻤﻌﻲ ﺷﺎﻣﻞ 30، 50، 70 و 90 ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﺗﺒﺨﻴﺮ از ﺳﻄﺢ ﺗﺸﺘﻚ ﺗﺒﺨﻴﺮ ﻛﻼس A ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﺎﻣﻞ اﺻﻠﻲ و ﺳﻪ ﺗﻴﻤﺎر ارﻗﺎم ﻣﺨﺘﻠﻒ ذرت 704، 500 و 370 ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺗﻴﻤﺎر ﻓﺮﻋﻲ از ﻧﻈﺮ ﺻﻔﺎت ﻣﻮرﻓﻮﻟﻮژﻳﻚ و ﻋﻤﻠﻜﺮد، ﻣﻮرد ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. اﺛﺮ ﺗﻴﻤﺎر آﺑﻴﺎری ﺑﺮ اﻏﻠﺐ ﺻﻔﺎت ﻣﻮرﻓﻮﻟﻮژﻳﻚ و ﻋﻤﻠﻜﺮد،ﻣﻌﻨﻲدار ﺷﺪ. اﺛﺮ ارﻗﺎم ﻧﻴﺰ در ﻣﻮرد اﻳﻦ ﺻﻔﺎت ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎی ﻗﻄﺮ ﺳﺎﻗﻪ و ﻧﺴﺒﺖ داﻧﻪ ﺑﻪ ﭼﻮب، در ﺳﻄﺢ ﻳﻚ درﺻﺪ ﻣﻌﻨﻲدار ﺷﺪ. ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻋﻤﻠﻜﺮد ذرت و ﺷﺎﺧﺺ ﺑﺮداﺷﺖ از ﺗﻴﻤﺎر 50 ﻣﻴﻠﻲ ﻣﺘﺮ ﺗﺒﺨﻴﺮ از ﺗﺸﺘﻚ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪ ﻛﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻴﻤﺎر ﻧﺮﻣﺎل و ﺗﻴﻤﺎر ﺗﻨﺶ ﺑﻌﺪ از آن ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ 0/5 و 34 درﺻﺪ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺑﻴﺸﺘﺮی داﺷﺖ. در ﺑﻴﻦ ارﻗﺎم ﻧﻴﺰ رﻗﻢ 704 ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻘﺪار ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ را ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص داد.از ﻧﻈﺮ رﮔﺮﺳﻴﻮن ﮔﺎم ﺑﻪ ﮔﺎم ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺻﻔﺎت ﻣﻮرﻓﻮﻟﻮژﻳﻚ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻃﻮل ﺑﻼل، ﻋﻤﻖ داﻧﻪ و ﻗﻄﺮ ﺑﻼل ﺑﻮد.
کلیدواژه ها