مطالعه ژنتیکی زمان رسیدگی و عملکرد میوه طالبی تحت تأثیر تنش شوری

پذیرفته شده برای پوستر اصل مقاله (275.15 K)

عنوان دوره: پانزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران

محمود اکرمی؛ احمد ارزانی

گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان

اﻃﻼع از ﺳﺎﺧﺘﺎر و وراﺛﺖ ﺻﻔﺎت ﻣﻬﻢ، ﻣﻴﺰان ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺤﻴﻄﻲ و اﺛﺮ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ژﻧﺘﻴﻜﻲ و ﻣﺤﻴﻄﻲ در ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺑﺎﻏﻲ و ﺳﺒﺰﻳﺠﺎت از ﺟﻤﻠﻪ ﻃﺎﻟﺒﻲ (.Cucumis melo L)، ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺴﻬﻴﻞ در ﮔﺰﻳﻨﺶ ﻧﺘﺎج ﻣﻄﻠﻮب، ﺗﺪوﻳﻦ روشﻫﺎی اﺻﻼﺣﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎی اﺻﻼﺣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﺎ ﻫﺪف ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﺤﻮه ﻛﻨﺘﺮل ژﻧﺘﻴﻜﻲ و ﺑﺮآورد ﺗﺮﻛﻴﺐﭘﺬﻳﺮی ﻋﻤﻠﻜﺮد و زﻣﺎن رﺳﻴﺪﮔﻲ ﻣﻴﻮه ﻃﺎﻟﺒﻲ ﻣﺘﺄﺛﺮ از ﺗﻨﺶ ﺷﻮری از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﺠﺰﻳﻪ ﻧﻴﻤﻪ دایآﻟﻞ ﭘﺎﻳﻪرﻳﺰی ﮔﺮدﻳﺪ. ﻳﺎزده واﻟﺪ ﻃﺎﻟﺒﻲ اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻬﻤﺮاه 55 ﻫﻴﺒﺮﻳﺪ ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﻼﻗﻲ ﺑﻴﻦ آنﻫﺎ در دو ﺷﺮاﻳﻂ ﻋﺎدی و ﺗﻨﺶ ﺷﻮری (1-ECW=14 dS m) در ﻣﺰرﻋﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﻲ داﻧﺸﮕﺎه ﺻﻨﻌﺘﻲ اﺻﻔﻬﺎن ﻣﻮرد ارزﻳﺎﺑﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺗﻨﻮع ژﻧﺘﻴﻜﻲ ﺑﺎﻻﻳﻲ ﺑﻴﻦ واﻟﺪﻳﻦ و ﻫﻴﺒﺮﻳﺪﻫﺎی ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮای ﻋﻤﻠﻜﺮد و زﻣﺎن رﺳﻴﺪﮔﻲ ﻣﻴﻮه وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﻌﻼوه ﺗﻨﺶ ﺷﻮری ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻌﻨﻲداری روی اﻳﻦ ﺻﻔﺎت داﺷﺖ، ﺑﻄﻮرﻳﻜﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺴﺮﻳﻊ در رﺳﻴﺪﮔﻲ ﻣﻴﻮهﻫﺎ ﺷﺪه و ﻋﻤﻠﻜﺮد را ﻛﺎﻫﺶ داد. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ژﻧﺘﻴﻜﻲ ﻧﺸﺎن داد ﻫﺮ دو ﻧﻮع ﻋﻤﻞ اﻓﺰاﻳﺸﻲ و ﻏﺎﻟﺒﻴﺖ ژنﻫﺎ در ﻛﻨﺘﺮل اﻳﻦ ﺻﻔﺎت ﺳﻬﻴﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ. در ﻣﺤﻴﻂ ﺗﻨﺶ ﺳﻬﻢ آﺛﺎر اﻓﺰاﻳﺸﻲ در ﻛﻨﺘﺮل زﻣﺎن رﺳﻴﺪﮔﻲ ﻣﻴﻮه ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻮد،درﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻣﻴﻮه در ﻫﺮ دو ﻣﺤﻴﻂ ﺗﺤﺖ ﻛﻨﺘﺮل آﺛﺎر ﻏﻴﺮاﻓﺰاﻳﺸﻲ ژنﻫﺎ ﺑﻮد. ﺗﺠﺰﻳﻪ ﮔﺮاﻓﻴﻜﻲ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﻋﻤﻠﻜﺮد در ﻣﺤﻴﻂ ﻣﻌﻤﻮل ﺑﺎ اﺛﺮ ﻓﻮقﻏﺎﻟﺒﻴﺖ ژنﻫﺎ و روز ﺗﺎ رﺳﻴﺪﮔﻲ در ﻣﺤﻴﻂ ﺗﻨﺶ ﺑﺎ ﻏﺎﻟﺒﻴﺖ ﻧﺴﺒﻲ ژنﻫﺎ ﻛﻨﺘﺮل ﻣﻲﺷﺪﻧﺪ. وﺟﻮد وراﺛﺖﭘﺬﻳﺮی ﺧﺼﻮﺻﻲ ﻧﺴﺒﺘﺎً ﺑﺎﻻ ﺑﺮای روز ﺗﺎ رﺳﻴﺪﮔﻲ ﻣﻴﻮهﻫﺎ ﻧﺸﺎن داد روشﻫﺎی اﺻﻼﺣﻲ ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺟﻬﺖ ﺑﻬﺒﻮد اﻳﻦ ﺻﻔﺖ و رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ارﻗﺎم زودرسﺗﺮ ﺑﻮﻳﮋه در ﻣﺤﻴﻂ ﺗﻨﺶ ﺷﻮری ﺑﻜﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.

اﺛﺮ ژن؛ ﺗﻮارث؛ زودرﺳﻲ؛ ﻣﻴﻮه ﻃﺎﻟﺒﻲ؛ ﻧﻤﻚ