ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﻨﻮع ژﻧﺘﻴﻜﻲ ازﮔﻴﻞ (Eriobotrya japonica (Thunb. )Lindl) ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺻﻔﺎت ﻣﻮرﻓﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ
پذیرفته شده برای پوستر
اصل مقاله (327.48 K)
عنوان دوره: پانزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران
نویسندگان
1دانشجوی کارشناسی ارشد رشته بیوتکنولوژی در کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
2استاد گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
3استادیار گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
چکیده
ارزﻳﺎﺑﻲ ﺗﻨﻮع ژﻧﺘﻴﻜﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﺎﻳﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎی اﺻﻼﺣﻲ و ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﺎﻇﺖ از ذﺧﺎﻳﺮ ژﻧﺘﻴﻜﻲ از اﻫﻤﻴﺖ ﺑﺴﺰاﻳﻲ ﺑﺮﺧﻮردار ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. 20 ژﻧﻮﺗﻴﭗ ازﮔﻴﻞ از ﺷﻬﺮﻫﺎی ﻗﺎﺋﻤﺸﻬﺮ، ﺑﺎﺑﻞ، ﺳﺎری و ﺟﻮﻳﺒﺎر از اﺳﺘﺎن ﻣﺎزﻧﺪران اﻧﺘﺨﺎب و 10 ﺻﻔﺖ ﻣﻮرﻓﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب 3 دﺳﺘﻪ (ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪ 3 ﺗﻜﺮار) 5 ﺗﺎﻳﻲ ﻣﻴﻮه (ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ)از ﻫﺮ ژﻧﻮﺗﻴﭗ اﻧﺪازهﮔﻴﺮی ﺷﺪ. ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺻﻔﺎت ﻧﺸﺎن داد ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﺷﻤﺎره 18 ﺟﻮﻳﺒﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ وزن ﻣﻴﻮه 24/03 ﮔﺮم) و ﻗﻄﺮ ﻣﻴﻮه (34/68 ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ) را ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص داد. ﺑﺮای ﺻﻔﺎت ﻃﻮل ﻣﻴﻮه، ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎی 18 ﺟﻮﻳﺒﺎر 34/60 ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ( و 3 ﻗﺎﺋﻤﺸﻬﺮ )32/97 و ﺿﺨﺎﻣﺖ ﮔﻮﺷﺖ ﻣﻴﻮه، ژﻧﻮﺗﻴﭗ 14 ﺳﺎری 8/46 ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻣﻘﺪار را ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ. ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﺗﻌﺪاد ﻫﺴﺘﻪ ﻣﻴﻮه (1/4 ﻋﺪد )ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ژﻧﻮﺗﻴﭗ 14 ﺳﺎری ﺑﻮد. ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺧﻮﺷﻪای ﺑﻪ روش ﺣﺪاﻗﻞ وارﻳﺎﻧﺲ وارد ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎ را در ﭼﻬﺎر ﮔﺮوه ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪی ﻧﻤﻮد، ﺑﻄﻮرﻳﻜﻪ ﮔﺮوه ﭼﻬﺎرم ﺷﺎﻣﻞ ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎی 3، 4، 18 و 14 ﺑﺎ داﺷﺘﻦ ﺻﻔﺎت ﻣﻄﻠﻮب ذﻛﺮ ﺷﺪه ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮔﺮوه ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ﻟﺬا در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎی اﺻﻼﺣﻲ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﻬﺒﻮد ﻛﻴﻔﻴﺖ ﻣﻴﻮه ﻣﻲﺗﻮان از ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎی اﻳﻦ ﮔﺮوه اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد.
کلیدواژه ها