تاثیر تنش خشکی (کشت دیم) روی فعالیت آنزیمی آنتی اکسیدان در ژنوتیپ های پیشرفته عدس (Lens culinaris )
پذیرفته شده برای پوستر
اصل مقاله (272.43 K)
عنوان دوره: پانزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران
نویسندگان
1دانشجوی دکترای فیزیولوژی گیاهان زراعی-زراعت دانشگاه شاهد تهران
2دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد
چکیده
ﺑﺮای ارزﻳﺎﺑﻲ 12 ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﻋﺪس از ﻟﺤﺎظ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ آﻧﺰﻳﻤﻲ آﻧﺘﻲ اﻛﺴﻴﺪان، آزﻣﺎﻳﺸﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻛﺮتﻫﺎی ﺧﺮد ﺷﺪه در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﺑﻠﻮکﻫﺎی ﻛﺎﻣﻞ ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﺑﺎ 3 ﺗﻜﺮار در ﺷﺮاﻳﻂ دﻳﻢ و ﻛﻢ آﺑﻴﺎری ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﺎﻣﻞ اﺻﻠﻲ و ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﺎﻣﻞ ﻓﺮﻋﻲ در ﻣﻨﺎﻃﻖ، اﻳﺴﺘﮕﺎه ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻛﺸﺎورزی اردﺑﻴﻞ و ﺑﺨﺶ ﻣﺮﻛﺰی ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﮔﺮﻣﻲ در ﺳﺎل زراﻋﻲ 1395- 1394 اﺟﺮا ﮔﺮدﻳﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ اﺛﺮات ﺳﺎده ﻣﻜﺎن ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ در اردﺑﻴﻞ ﻣﻴﺰان آﻧﺰﻳﻢ ﭘﺮوﻛﺴﻴﺪاز در ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻘﺪار ﺑﻮد. در ﺷﺮاﻳﻂ دﻳﻢ آﻧﺰﻳﻢ آﺳﻜﻮرﺑﺎت ﭘﺮاﻛﺴﻴﺪاز در ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻣﻘﺪار ﺑﻮدﻧﺪ. ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ در ﺷﺮاﻳﻂ دﻳﻢ 22 درﺻﺪ ﻛﻤﺘﺮ از ﻛﺸﺖ ﻛﻢ آﺑﻲ ﺑﻮد. ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻣﻴﺰان آﻧﺰﻳﻢ ﭘﺮاﻛﺴﻴﺪاز ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ژﻧﻮﺗﻴﭗ ILL6037 و ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﺷﻤﺎره ﺑﻮد. ﻣﻌﻨﻲداری اﺛﺮات ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﻣﻜﺎن × ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﻧﺸﺎن داد، ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻴﺰان ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﮔﺮﻣﻲ و ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﺷﻤﺎره ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﻋﻤﻠﻜﺮد داﻧﻪ ﺑﺎ آﻧﺰﻳﻢﻫﺎی آﺳﻜﻮرﺑﺎت ﭘﺮاﻛﺴﻴﺪاز ﻣﻨﻔﻲ و ﻣﻌﻨﻲدار ﺷﺪ. ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺧﻮﺷﻪای ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ژﻧﺘﻴﻜﻲ را ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎی ﺷﻤﺎره 1 و 5 در دو ﺣﺎﻟﺖ دﻳﻢ و ﻛﻢ آﺑﻴﺎری، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﻫﺎی دﻳﮕﺮ داﺷﺘﻨﺪ.
کلیدواژه ها