ارزیابی صفات مرتبط با میوه در طالبی در نسل های والدی و تلاقی برگشتی سوم ( 3 BC)

پذیرفته شده برای پوستر اصل مقاله (281.79 K)

عنوان دوره: پانزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران

¹فاطمه رمضانی؛ ²حسین رامشینی؛ ³محمود لطفی؛ ⁴شیما تقی خانی

¹دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی کشاورزی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران

²دانشیار گروه علوم زراعی و اصلاح نباتات پردیس ابوریحان دانشگاه تهران

³دانشیار گروه علوم باغبانی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران

⁴دانش آموخته مقطع کارشناسی ارشد اصلاح نباتات پردیس ابوریحان دانشگاه تهران

از ﺳﺆاﻻت ﻣﻬﻢ و اﺳﺎﺳﻲ در روش اﺻﻼﺣﻲ ﺗﻼﻗﻲ ﺑﺮﮔﺸﺘﻲ، ﺗﻌﺪاد ﻧﺴﻞﻫﺎی ﻣﻮردﻧﻴﺎز ﺑﺮای دﺳﺖﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﻣﻄﻠﻮب ﻣﻲ
ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮای ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺌﻮال و در راﺳﺘﺎی اﺟﺮای ﭘﺮوژهی اﺻﻼح ﮔﻴﺎه ﻃﺎﻟﺒﻲ ﺟﻬﺖ اﻧﺘﻘﺎل ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﻪ ﻓﻮزارﻳﻮم ﺑﺎ روش ﺗﻼﻗﻲ ﺑﺮﮔﺸﺘﻲ، ﭘﮋوﻫﺸﻲ در ﺧﺼﻮص ﻣﻘﺎﻳﺴﻪی ﻧﺴﻞ واﻟﺪﻳﻨﻲ و ﻧﺴﻞ ﺗﻼﻗﻲ ﺑﺮﮔﺸﺘﻲ ﺳﻮم BC3(، در زﻣﻴﻦ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎتی ﭘﮋوﻫﺸﻲ ﭘﺮدﻳﺲ اﺑﻮرﻳﺤﺎن داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. ﮔﻴﺎﻫﺎن ﻧﺴﻞ 3 و واﻟﺪﻳﻦ در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﺑﻠﻮکﻫﺎی ﻛﺎﻣﻞ ﺗﺼﺎدﻓﻲ در ﻣﺰرﻋﻪ ﻛﺸﺖ ﺷﺪﻧﺪ. ﭘﺲ از رﺳﻴﺪن ﻣﻴﻮهﻫﺎ، ﺻﻔﺎﺗﻲ ﻣﻬﻢ ﻧﻈﻴﺮ ﻋﻤﻠﻜﺮد، ﺿﺨﺎﻣﺖ ﮔﻮﺷﺖ، ﺣﻔﺮه ﺑﺬری و ﻣﻴﺰان ﻣﻮاد ﺟﺎﻣﺪ ﻣﺤﻠﻮل در ﮔﻴﺎﻫﺎن اﻧﺪازهﮔﻴﺮی ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺠﺰﻳﻪ وارﻳﺎﻧﺲ و ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداری ﺑﻴﻦ ﻧﺴﻞ واﻟﺪﻳﻦ و BC3 وﺟﻮد ﻧﺪارد و ﺻﻔﺎت ﻣﻄﻠﻮب واﻟﺪﻳﻨﻲ در ﻧﺴﻞ BC3 ﺗﻼﻗﻲ ﺑﺮﮔﺸﺘﻲ ﺣﻔﻆ و ﺑﺎزﻳﺎﺑﻲ ﺷﺪهاﻧﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺗﻌﺪاد ﮔﻴﺎﻫﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﭘﮋﻣﺮدﮔﻲ آوﻧﺪی در ﻧﺴﻞ BC3 ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻨﻲ داری ﻛﻢﺗﺮ از اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﮔﻴﺎﻫﺎن در ﻧﺴﻞ واﻟﺪی ﺑﻮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ در اﺻﻼح ﻃﺎﻟﺒﻲ ﺑﻪ روش ﺑﻚﻛﺮاس، ﺗﻌﺪاد ﺳﻪ ﻧﺴﻞ ﺗﻼﻗﻲ ﺑﺮﮔﺸﺘﻲ ﻛﺎﻓﻲ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺬرﻫﺎی ﺧﻮدﮔﺸﻦ ﺷﺪه را ﻣﻲﺗﻮان در ﻓﺼﻞ ﺑﻌﺪ ﻛﺸﺖ ﻛﺮده و اﻓﺮاد ﺧﺎﻟﺺ ﺑﺮﺗﺮ را ﺑﺮای ﻣﻌﺮﻓﻲ رﻗﻢ ﺟﺪﻳﺪ ﮔﺰﻳﻨﺶ ﻧﻤﻮد.

ﭘﮋﻣﺮدﮔﻲ آوﻧﺪی؛ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﻪ ﻓﻮزارﻳﻮم؛ ﻣﻮاد ﺟﺎﻣﺪ ﻣﺤﻠﻮل