ارزیابی پایداری عملکرد دانه ژنوتیپهای گندم دوروم با استفاده از روش چندمتغیره اَمی(AMMI)
پذیرفته شده برای پوستر
اصل مقاله (258.45 K)
عنوان دوره: پانزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران
نویسندگان
1رحمت اله کریمی زاده؛ 1محتشم محمدی؛ 2طهماسب حسینپور؛ 3جبار آلت جعفر بای؛ 4کمال شهبازی؛ 5معصومه یوسفی آذر
1سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مؤسسه تحقیقات کشاورزیدیم کشور،مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کهگیلویه و بویراحمد، گچساران، ایران،
2مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان،
3مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گلستان،
4مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل،
5سازمان جهاد کشاورزی استان قزوین
چکیده
ﻫﺪف اﺻﻠﻲ اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ دﺳﺖﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎی ﭘﺮﻣﺤﺼﻮل و ﺑﺎﻛﻴﻔﻴﺖ ﮔﻨﺪم دوروم اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ در ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺘﻨﻮع ﻣﺤﻴﻄﻲ و ﺧﺸﻜﻲ، ﺑﺮﺗﺮ از ارﻗﺎم ﻣﻮﺟﻮد ﺑﺎﺷﻨﺪ. روشﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺑﺮای ﺗﻌﻴﻴﻦ اﺛﺮ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ژﻧﻮﺗﻴﭗ × ﻣﺤﻴﻂ وﺟﻮد دارد ﻛﻪ ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ آﻧﻬﺎﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از روشﻫﺎی ﭘﺎراﻣﺘﺮی، ﻧﺎﭘﺎراﻣﺘﺮی و ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻐﻴﺮه. در اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﻌﺪاد 17ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﮔﻨﺪم دوروم اﻧﺘﺨﺎﺑﻲ از آزﻣﺎﻳﺶﻫﺎی ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺳﺎل زراﻋﻲ 1391-92ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه رﻗﻢ ﺷﺎﻫﺪ دﻫﺪﺷﺖ ﺑﻪ ﻣﺪت ﺳﻪ ﺳﺎل زراﻋﻲ (95-1392) در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﮔﭽﺴﺎران، ﮔﻨﺒﺪ، ﺧﺮمآﺑﺎد و ﻣﻐﺎن در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﺑﻠﻮکﻫﺎی ﻛﺎﻣﻞ ﺗﺼﺎدﻓﻲ در ﭼﻬﺎر ﺗﻜﺮار ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺪﻧﺪ و روش ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻐﻴﺮه اﻣﻲ ﺑﺮای ﺗﺠﺰﻳﻪ اﺛﺮات ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ژﻧﻮﺗﻴﭗ× ﻣﺤﻴﻂ ﺑﻪﻛﺎر رﻓﺖ. در اﻳﻦ روش، ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎی ﺷﻤﺎره 3، 4، 5 و 6 دارای اﺛﺮ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﭘﺎﻳﻴﻨﻲ ﺑﺎ ﻣﺤﻴﻂ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺑﺎﻻﻳﻲ ﻧﻴﺰ در ﺗﻤﺎم ﻣﺤﻴﻄﻬﺎ داﺷﺘﻨﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ، ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎی ﺷﻤﺎرهی 6، 1، 5 و 3 ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﺎ 7، 6، 5 و 4 ﺑﺎر ﻗﺮار ﮔﻴﺮی در رﺗﺒﻪﻫﺎی اول ﺗﺎ ﭼﻬﺎرم ﺑﺮﺗﺮﻳﻦ ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﭘﺎﻳﺪارﺗﺮﻳﻦ ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. در ﻧﻬﺎﻳﺖ، ﻣﺤﻴﻂﻫﺎی ﮔﭽﺴﺎران (ﺳﺎل اول)، ﺧﺮمآﺑﺎد(ﺳﺎل اول)، ﻣﻐﺎن (ﺳﺎل اول)، ﮔﻨﺒﺪ (ﺳﺎل دوم) و ﮔﭽﺴﺎران(ﺳﺎل ﺳﻮم)،ﺑﺎ ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﻘﺪار (IPCA1) و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ اﺛﺮ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ، ﭘﺎﻳﺪاری ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺑﻬﺘﺮی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺤﻴﻄﻬﺎ داﺷﺘﻨﺪ.
کلیدواژه ها