اﺛﺮ ﻣﺤﻠﻮل ﭘﺎﺷﻲ ﻛﺎﺋﻮﻟﻴﻦ و زﻣﺎن ﻛﺎرﺑﺮد آن ﺑﺮ روی ﺻﻔﺎت روﻳﺸﻲ و ﻋﻤﻠﻜﺮد زوﻓﺎ Hyssopus officinalis L.ﺗﺤﺖ ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺨﺘﻠﻒ آﺑﻴﺎری
پذیرفته شده برای پوستر
عنوان دوره: پانزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران
نویسندگان
1دانشجوی دکتری زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان، دامغان ، ایران
2گروه کشاورزی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران
3بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد ، ایران
4استادیار، مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران
چکیده
ﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﻲ اﺛﺮ ﺿﺪ ﺗﻌﺮﻗﻲ ﻛﺎﺋﻮﻟﻴﻦ ﺑﺮ روی ﺑﺮﺧﻲ ﺻﻔﺎت روﻳﺸﻲ و ﻋﻤﻠﻜﺮد ﮔﻴﺎه داروﻳﻲ زوﻓﺎ (Hyssopus officinalis
L.) ﺗﺤﺖ ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺨﺘﻠﻒ آﺑﻴﺎری آزﻣﺎﻳﺸﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت اﺳﭙﻠﻴﺖ ﭘﻼت ﻓﺎﻛﺘﻮرﻳﻞ در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﺑﻠﻮﻛﻬﺎی ﻛﺎﻣﻞ ﺗﺼﺎدﻓﻲ در ﺳﻪ ﺗﻜﺮار در ﺳﺎل زراﻋﻲ 1395-96 در ﻣﺰرﻋﻪی ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﻲ ﻣﺮﻛﺰ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻛﺸﺎورزی و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻲ اﺳﺘﺎن ﻳﺰد اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎی آزﻣﺎﻳﺸﻲ ﺷﺎﻣﻞ رژﻳﻢ ﻫﺎی آﺑﻴﺎری ﺑﺮ اﺳﺎس درﺻﺪ ﺗﺨﻠﻴﻪ آب ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮس ﮔﻴﺎه از ﺧﺎک، در ﺳﻪ ﺳﻄﺢ ﺷﺎﻫﺪ درﺻﺪ ﺗﺨﻠﻴﻪ آب ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮس ﮔﻴﺎه از ﺧﺎک(، ﻣﺘﻮﺳﻂ)50 درﺻﺪ ﺗﺨﻠﻴﻪ آب ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮس ﮔﻴﺎه از ﺧﺎک(، ﺷﺪﻳﺪ درﺻﺪ ﺗﺨﻠﻴﻪ آب ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮس ﮔﻴﺎه از ﺧﺎک) ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺗﻴﻤﺎر اﺻﻠﻲ و ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎی اﻟﻒ: ﻣﺤﻠﻮل ﭘﺎﺷﻲ در دو ﺳﻄﺢ آب ﻣﻘﻄﺮ ﺷﺎﻫﺪ و ﻛﺎﺋﻮﻟﻴﻦ 2/5 و ب: زﻣﺎن ﻣﺤﻠﻮل ﭘﺎﺷﻲ روﻳﺸﻲ و ﮔﻠﺪﻫﻲ ، ﮔﻠﺪﻫﻲ( ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻛﺮت ﻫﺎی ﻓﺮﻋﻲ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داد ﺳﻄﻮح ﻣﺨﺘﻠﻒ آﺑﻴﺎری،ﻛﺎﺋﻮﻟﻴﻦ، زﻣﺎن ﻣﺤﻠﻮل ﭘﺎﺷﻲ و اﺛﺮات ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ آﻧﻬﺎ ﺑﺮ روی ﺗﻌﺪاد ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎی ﺟﺎﻧﺒﻲ و ﻋﻤﻠﻜﺮد وزن ﺧﺸﻚ ﮔﻴﺎه ﻣﺆﺛﺮ ﺑﻮدﻧﺪ. زﻣﺎن ﻣﺤﻠﻮل ﭘﺎﺷﻲ ﺑﺮروی ﺗﻌﺪاد ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎی ﺟﺎﻧﺒﻲ و ﻋﻤﻠﻜﺮد وزن ﺧﺸﻚ ﻣﻌﻨﻲ دار ﺑﻮد (0/05< P ). ﻣﺤﺪودﻳﺖ آﺑﻴﺎری ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺎﻫﺶ ﺗﻌﺪاد ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎی ﺟﺎﻧﺒﻲ ﺑﻪ ﻣﻴﺰان 17/28 درﺻﺪ و ﻋﻤﻠﻜﺮد وزن ﺧﺸﻚ ﮔﻴﺎه ﺑﻪ ﻣﻴﺰان 38/45 درﺻﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﮔﺮدﻳﺪ ﻣﺤﻠﻮل ﭘﺎﺷﻲ ﺑﺎ ﻛﺎﺋﻮﻟﻴﻦ ﺑﺮ روی ﻋﻤﻠﻜﺮد وزن ﺧﺸﻚ اﺛﺮ ﻣﻌﻨﻲ داری ﻧﺪاﺷﺖ وﻟﻲ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﻌﺪاد ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎی ﺟﺎﻧﺒﻲ ﺑﻪ ﻣﻴﺰان 12/58
درﺻﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﮔﺮدﻳﺪ ﻛﻪ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻣﺜﺒﺖ ﻛﺎﺋﻮﻟﻴﻦ در ﻛﺎﻫﺶ اﺛﺮات ﻣﻨﻔﻲ ﺗﻨﺶ ﺧﺸﻜﻲ و ﺑﻬﺒﻮد رﺷﺪ و ﻋﻤﻠﻜﺮد ﮔﻴﺎه در اﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
L.) ﺗﺤﺖ ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺨﺘﻠﻒ آﺑﻴﺎری آزﻣﺎﻳﺸﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت اﺳﭙﻠﻴﺖ ﭘﻼت ﻓﺎﻛﺘﻮرﻳﻞ در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﺑﻠﻮﻛﻬﺎی ﻛﺎﻣﻞ ﺗﺼﺎدﻓﻲ در ﺳﻪ ﺗﻜﺮار در ﺳﺎل زراﻋﻲ 1395-96 در ﻣﺰرﻋﻪی ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﻲ ﻣﺮﻛﺰ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻛﺸﺎورزی و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻲ اﺳﺘﺎن ﻳﺰد اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎی آزﻣﺎﻳﺸﻲ ﺷﺎﻣﻞ رژﻳﻢ ﻫﺎی آﺑﻴﺎری ﺑﺮ اﺳﺎس درﺻﺪ ﺗﺨﻠﻴﻪ آب ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮس ﮔﻴﺎه از ﺧﺎک، در ﺳﻪ ﺳﻄﺢ ﺷﺎﻫﺪ درﺻﺪ ﺗﺨﻠﻴﻪ آب ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮس ﮔﻴﺎه از ﺧﺎک(، ﻣﺘﻮﺳﻂ)50 درﺻﺪ ﺗﺨﻠﻴﻪ آب ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮس ﮔﻴﺎه از ﺧﺎک(، ﺷﺪﻳﺪ درﺻﺪ ﺗﺨﻠﻴﻪ آب ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮس ﮔﻴﺎه از ﺧﺎک) ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺗﻴﻤﺎر اﺻﻠﻲ و ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎی اﻟﻒ: ﻣﺤﻠﻮل ﭘﺎﺷﻲ در دو ﺳﻄﺢ آب ﻣﻘﻄﺮ ﺷﺎﻫﺪ و ﻛﺎﺋﻮﻟﻴﻦ 2/5 و ب: زﻣﺎن ﻣﺤﻠﻮل ﭘﺎﺷﻲ روﻳﺸﻲ و ﮔﻠﺪﻫﻲ ، ﮔﻠﺪﻫﻲ( ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻛﺮت ﻫﺎی ﻓﺮﻋﻲ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داد ﺳﻄﻮح ﻣﺨﺘﻠﻒ آﺑﻴﺎری،ﻛﺎﺋﻮﻟﻴﻦ، زﻣﺎن ﻣﺤﻠﻮل ﭘﺎﺷﻲ و اﺛﺮات ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ آﻧﻬﺎ ﺑﺮ روی ﺗﻌﺪاد ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎی ﺟﺎﻧﺒﻲ و ﻋﻤﻠﻜﺮد وزن ﺧﺸﻚ ﮔﻴﺎه ﻣﺆﺛﺮ ﺑﻮدﻧﺪ. زﻣﺎن ﻣﺤﻠﻮل ﭘﺎﺷﻲ ﺑﺮروی ﺗﻌﺪاد ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎی ﺟﺎﻧﺒﻲ و ﻋﻤﻠﻜﺮد وزن ﺧﺸﻚ ﻣﻌﻨﻲ دار ﺑﻮد (0/05< P ). ﻣﺤﺪودﻳﺖ آﺑﻴﺎری ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺎﻫﺶ ﺗﻌﺪاد ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎی ﺟﺎﻧﺒﻲ ﺑﻪ ﻣﻴﺰان 17/28 درﺻﺪ و ﻋﻤﻠﻜﺮد وزن ﺧﺸﻚ ﮔﻴﺎه ﺑﻪ ﻣﻴﺰان 38/45 درﺻﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﮔﺮدﻳﺪ ﻣﺤﻠﻮل ﭘﺎﺷﻲ ﺑﺎ ﻛﺎﺋﻮﻟﻴﻦ ﺑﺮ روی ﻋﻤﻠﻜﺮد وزن ﺧﺸﻚ اﺛﺮ ﻣﻌﻨﻲ داری ﻧﺪاﺷﺖ وﻟﻲ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﻌﺪاد ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎی ﺟﺎﻧﺒﻲ ﺑﻪ ﻣﻴﺰان 12/58
درﺻﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﮔﺮدﻳﺪ ﻛﻪ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻣﺜﺒﺖ ﻛﺎﺋﻮﻟﻴﻦ در ﻛﺎﻫﺶ اﺛﺮات ﻣﻨﻔﻲ ﺗﻨﺶ ﺧﺸﻜﻲ و ﺑﻬﺒﻮد رﺷﺪ و ﻋﻤﻠﻜﺮد ﮔﻴﺎه در اﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
کلیدواژه ها