بررسی عملکرد ژنوتیپهای پیشرفته جو در شرایط دیم

پذیرفته شده برای پوستر اصل مقاله (269.44 K)

عنوان دوره: پانزدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران

¹بهروز واعظی؛ ¹امین نامداری؛ ²علیرضا پورابوقداره

¹موسسه تحقیقات کشاورزی دیم، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ایران

²پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، گروزه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه تهران، کرج، ایران

مطالعه حاضر به منظور دستیابی به ارقام پر محصول و دارای ثبات عملکرد دانه در سالهای مختلف (پایداری) در کشت دیم
منطقه نیمه گرمسیری گچساران صورت پذیرفت. بدین منظور تعداد 20 ژنوتیپ پیشرفته جو به مدت سه سال زراعی در قالب
طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در ایستگاه گچساران مورد ارزیابی قرارگرفتند. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان
داد که از نظر اثرات اصلی ژنوتیپ، سال اختلاف معنیداری مشاهده شد. با این اثر متقابل ژنوتیپ با سال اختلاف معنیدار
15 و 16 با حداقل عملکرد دانه در ،10 ،8 ، نبود. بر اساس مقایسه میانگین عملکرد دانه مشخص شد ژنوتیپهای شماره 6
و مابقی ژنوتیپها در کلاس همتراز با ارقام شاهد قرار گرفتند. از نظر وزن هزار دانه نیز در D ژنوتیپ 3 در کلاس ،E کلاس
37/ 44 گرم با میانگین 89 / 33 تا 6 / ژنوتیپهای مورد مطالعه از تنوع بالایی برخوردار بودند به نحوی که دارای دامنه آن بین 8
گرم متغیر بود و ژنوتیپهای شماره 6 و 11 به ترتیب دارای کمترین و بیشترین وزن هزار دانه بودند. به عنوان یک نتیجه کلی،
11 و 17 میتوانند به عنوان یک رقم جهت کشت در مناطق گرمسیر ایران مورد ، این تحقیق نشان داد که ژنوتیپهای شماره 4
توجه قرار گیرد.

تجزیه مرکب؛ پایداری عملکرد؛ جو؛ شرایط دیم